|
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Rasy hodowane do walk i teriery są wrażliwe na ból w bardzo niewielkim stopniu.Możesz łatwo sprawdzić odporność twojego własnego psa na ból.Wystarczy skórę pomiędzy drugim a trzecim palcem w przedniej łapie ścisnąć kciukiem i palcem wskazującym.Początkowo delikatnie, potem zwiększając siłę nacisku, licz jednocześnie od jednego do dziesięciu.Przerwij natychmiast, gdy uzyskasz reakcję.Im krócej liczyłeś, tym większa wrażliwość psa na ból.Jakiż to może mieć wpływ na zdolność uczenia się twojego psa? Niewrażliwe psy nie są podatne na niektóre metody uczenia, podczas gdy te same metody w przypadku psa wrażliwego mogą na zawsze zrujnować więź pomiędzy nim a właścicielem.Pies zajęty czymś, co sprawia mu wyraźną przyjemność, wydaje się być mniej wrażliwy na ból.Kiedy na przykład goni z pasją wiewiórkę po lesie, nie odczuwa bolesnych uderzeń małych gałązek.I odwrotnie.Im mniej pies lubi to, co robi, tym jego wrażliwość wydaje się być większa.Bardzo wrażliwy pies, zwłaszcza uczony ćwiczeń, które nie budzą jego entuzjazmu, musi być traktowany “w rękawiczkach".Najlepiej jednak poszukać takiej metody nauki, która nie narazi na szwank jego wrodzonej wrażliwości.Wrażliwość na dźwiękiNadmierne “efekty dźwiękowe" mogą mieć decydujące znaczenie w procesie nauki bardzo wrażliwych psów.Zapytajcie właścicieli sheltie.Często mam do czynienia z tymi, którzy nadużywali głosu w układaniu tych, jakże wrażliwych piesków.Kiedyś — dawno nauczyli się nadużywać głosu i nigdy nie spróbowali odmiennej metody.Psy są wrażliwe na dźwięki, ale niektóre z nich są wręcz nadwrażliwe.Uczestnictwo w ogólnym kursie tresury może być dla takiego psa torturą nie do opisania.Jego właściciel, wiedząc o tej nadwrażliwości, może chodzić wokół swego psa na paluszkach i szeptać komendy — cóż kiedy obok trenuje swego półgłuchego psa myśliwy w wielkich buciorach, który z przyzwyczajenia wręcz ryczy na swojego psa.Na takim kursie nawet przeciętnie wrażliwy pies niewiele się nauczy, a co dopiero mówić o nadwrażliwym.Dużą wrażliwość na dźwięki łatwo zauważyć.Trzeba pamiętać, że jest ona osobnicza, różna u różnych psów, nawet tej samej rasy.Jeśli nie będziemy uważać, nadużywanie głosu może być poważną przeszkodą w procesie uczenia się.Wrażliwość wzrokowaBorder collie to klasyczny przykład takiego niezwykle spostrzegawczego psa.Jego oczy są jak radary, czujnie rejestrujące najmniejszy ruch.Oczywiście trening takiego psa w miejscu, gdzie dużo się dzieje, jest bardzo trudny.Każdy ruch rozprasza jego uwagę, którą powinien skoncentrować na tym, czego w danej chwili się od niego wymaga.Jest jeszcze coś szczególnego w pracy z takimi psami.Rasa jest znana z tego, że uczy się niemal błyskawicznie, toteż często spotykam się z opowieściami o tym, że border collie wyprzedzają życzenia swego przewodnika zgadując jaka będzie następna komenda, dzięki czemu zyskały opinię wytresowanych w chwili urodzenia.W rzeczywistości border collie rejestruje w pamięci najdrobniejsze ruchy ciała właściciela, poprzedzające taką czy inną komendę lub sytuację.Na przykład zmianę pozycji nóg właściciela na chwilę przedtem jak wstanie z fotela, aby pójść na spacer, czy spojrzenie na zegar, kiedy nadchodzi czas posiłku.Wiele psów tej rasy podbiega zanim właściciel zawoła, wystarczy, że zwróci się w kierunku psa.To mogłoby sugerować, że border collie umieją czytać w naszych myślach.Nie umieją, ale spostrzegają i zapamiętują najdrobniejszy sygnał ciała, zdradzający zamiar właściciela.Kłopoty z takim psem zaczynają się wtedy, gdy wydana komenda stoi w sprzeczności z zapamiętanymi przezeń sygnałami mowy ciała (gesty właściciela), zwykle odmawia on wykonania takiej komendy.I zaczyna się konflikt.Nie tylko border collie są takie spostrzegawcze.To cecha osobnicza, niezależna od rasy.W postępowaniu z takimi psami niezgodność mowy ciała z ustnymi komendami nieuchronnie prowadzi do tego, że pies staje się nieposłuszny, a właściciel sfrustrowany licznymi nieporozumieniami.Wrażliwość psychicznaWiele psów, niezależnie od rasy, reaguje z ogromną wrażliwością na nastroje swoich właścicieli.Wrażliwość psychiczna psów jest często związana z odpornością na stres.Kiedy jesteśmy przygnębieni, wystawiając wrażliwego psa, on to wyczuje i na pewno pokaże się fatalnie.Kiedyś pracowałem przy układaniu psów policyjnych do pokazów.Zdarzało mi się często w trakcie ćwiczeń zauważyć “negatywne wibracje" pomiędzy przewodnikiem i jego psem, który wtedy niemal nie reagował na komendy.To oczywiście czyniło cały pokaz z udziałem nadmiernie wrażliwych psów zupełnie nieudanym i tylko pogarszało humor przewodnika, co z kolei jeszcze pogarszało zachowanie psa.Błędne koło.Moja rada w takich przypadkach brzmiała nieodmiennie: “Zostaw psa i idź wypij filiżankę kawy".Nie rozwiązywało to problemu, ale przynajmniej sytuacja się nie pogarszała.Presja psychiczna ze strony przewodnika może mieć ogromny wpływ na nadmiernie wrażliwego psa.Nie ma przy tym większego znaczenia, czy zły humor przewodnika dotyczy bezpośrednio psa, bo ten powiedzmy, ćwiczy gorzej niż psy kolegów, czy wynika z problemów domowych.Wrażliwy psychicznie pies reaguje niemal tępotą, przestając rozumieć, czego się od niego oczekuje.Nadmiernie wrażliwe psy pozostawione same sobie miewają kłopoty z opanowaniem lęku, co wyraża się demolowaniem domu, niszczeniem przedmiotów, nieustannym szczekaniem czy nawet wyciem.Taki pies czuje się całkowicie zależny od właściciela i bardzo potrzebuje jego akceptacji dla każdego kroku.Dla niego zachmurzona mina, okazane zniecierpliwienie, czy nawet groźne spojrzenie jest tragedią, niszczącą całą pewność siebie.Szczególnie pamiętam jeden taki przypadek.“Moja bulterierka zakwalifikowała się na Crufta — skarżył się właściciel — a potem na ringu trzymała ogon podkulony pod brzuch".(Co roku, przed tą niezwykle prestiżową imprezą, jaką jest wystawa Crufta, mam wiele telefonów od wystawców, którym zależy, aby jak najlepiej wypaść na ringu.Nawet teraz, kiedy piszę te słowa, moja żona właśnie przyjęła telefon od właścicielki suczki saluki, która na ringu nosi ogon wysoko, a powinna nisko.Ta wystawa, którą udało jej się wygrać, odbywała się w bardzo gorącej hali i suka, której się to nie podobało, nosiła ogon prawidłowo.Nie bardzo wiem, czego oczekuje ode mnie ta pani, czy mam sprawić, aby jej suka przestała lubić wystawy?)Wspomniana bulterierka było to najmilsze zwierzę tej rasy, jakie kiedykolwiek spotkałem
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
zanotowane.pldoc.pisz.plpdf.pisz.plhanula1950.keep.pl
|