John Irving Zanim Cię znajdę

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Pojedynczy złoty kolczyk zwracał uwagę na brak części drugiego ucha.(Rezultat starcia zpsem w klubie nocnym, zdradził Jackowi William po drodze z Kilchbergu).- Ale nie użalaj się nad Hugonem - dodał William.- Pies gorzej oberwał.(DoktorHorvath powiedział pózniej Jackowi, że w odwecie za ucho Hugo zabił psa).Wobec aparycji Hugona obiekcje doktor von Rohr i doktor Krauer-Poppe bynajmniej niedziwiły.Nie był on młodzieńcem mogącym liczyć na przychylność wyedukowanych pań owyrafinowanym guście, większość kobiet uznałaby go też za odpychającego.Niestety, Hugomiał nie tylko wygląd goryla, ale i jego osobowość.Młodsze pielęgniarki w klinice (te, które ustawiały się w kolejce do golenia Williama)traktowały go z góry.Starsze kobiety, w tym siostra Hugona i obie lekarki, zapewnerozstawiały go po kątach.Hugo był osiłkiem, który nie znał się na subtelnościach.Aleprzynajmniej Jack poznał kogoś, kto mógł mu doradzić dobrą siłownię.Poza tym Hugowprost przepadał za Williamem.W wypadku młodego człowieka, który zadawał się z prostytutkami, znajomość zestarszym dżentelmenem klasy Williama Burnsa oznaczała niewątpliwą nobilitację w oczachprzedstawicielek wspomnianej profesji.- Hugo! - wrzasnął William, witając osiłka jak starego przyjaciela.- Poznaj mojego synaJacka, den Schauspieler.( Aktora , powiedział William.Podobnie przedstawił synawszystkim pasażerom autobusu linii numer sześćdziesiąt jeden).William upierał się, aby Jack i doktor von Rohr zabrali go do Zurychu autobusem.Szczycił się swą znajomością komunikacji publicznej i chciał zademonstrować synowi, w jakisposób przemieszcza się zwykle z kliniki do miasta.(Czarny mercedes był przeznaczonytylko na wypady wieczorne).Większość pasażerów autobusu najwyrazniej dobrze go znała.- Poznajcie mojego syna Jacka - oznajmił wszem wobec William.- Den Schauspieler.- Widziałem wszystkie twoje filmy - powiedział Hugo.- Oglądałem je razem zWilliamem.Te kawałki nigdy się nie zestarzeją! - zawołał, potrząsając (i potrząsając) rękąJacka.Jack zobaczył, że lekarki wymieniły spojrzenia, jak gdyby słowo zestarzeć mogłopodziałać jako katalizator, przynajmniej w niektórych kontekstach.Ale nie tym razem.OjciecJacka rozpływał się w uśmiechach, bardziej kołysząc się aniżeli podskakując na nogach.(Albo wspomniany wyraz nie był katalizatorem, albo lekarstwo doktor Krauer-Poppe zaczęłodziałać).- Nie żegnam się z tobą, Jack - zaznaczył ojciec.Otoczył ramionami kark syna, a jegogłowa opadła na pierś Jacka lekko jak piórko.- Nie musisz się z nim żegnać, Williamie - zapewniła doktor von Rohr.- Wystarczy, żepowiesz: Bis morgen.( Do jutra ).Zobaczycie się rano.- Bis morgen, tatku.- Bis morgen - szepnął ojciec.- Wyobrażam sobie, jak otulam cię kołdrą, drogi chłopcze,a może to ty otulasz mnie.- Obawiam się, że to zadanie dla Hugona, Williamie - oświadczyła doktor Krauer-Poppe.- Cóż za radość - odrzekł William, wypuszczając syna z objęć.Jack pocałował ojca, muskając jego usta suchymi, zaciśniętymi wargami, tak jaknauczyła go Heather.William odpowiedział mu tym samym.- Oho, widzę, że całowałeś siostrę!Jack postanowił zaryzykować, lecz czuł, że to odpowiednia chwila.W razie czego Hugoi lekarki przyjdą mu z pomocą.- Kocham cię, tatku - powiedział, obojętny na działanie słowa kocham.-Kochamkażdy centymetr twojej skóry.Naprawdę.Hugo zrobił minę, jakby chciał mu przyłożyć.Doktor von Rohr i doktor Krauer-Poppenie spuszczały Williama z oczu.Wszyscy zachodzili w głowę, jak zareaguje na słowo skóra.Czy wywoła ono lawinę, czy też nieoczekiwanie okaże się do przyjęcia.- Powtórz to, Jack - odrzekł ojciec.- Wyzywam cię.- Kocham ciebie i każdy centymetr twojej skóry - powtórzył Jack.William Burns położył rękę na sercu, po czym uśmiechnął się do Hugona i lekarek.- Ma jaja, co? - zapytał.- To wykracza poza moją specjalizację - odpowiedziała doktor von Rohr.- Ja zajmuję się tylko lekami - dodała doktor Krauer-Poppe.Lecz William nie zdradzał żadnych oznak obłędu.Trzymał się za serce, gdyż chciałpoczuć, jak bije.- Kocham ciebie i każdy centymetr twojej skóry, drogi chłopcze! Nie zapomnijzadzwonić do siostry.Naraz ogarnęło go znużenie.Hugo posadził Williama na tylnym siedzeniu, gdziewyglądał jak mały chłopiec, który po raz pierwszy jedzie do szkoły.Szofer zapiął mu pas, poczym znów wyściskał Jackowi rękę.(Jack przestraszył się, że mu ją wyrwie).- Masz jaja jak der Mond - oznajmił Hugo.( Jak księżyc ).Następnie siadł zakierownicą i odjechali.- Bis morgen\ - zawołała doktor Krauer-Poppe.- Wrócę do domu taksówką - powiedziała doktor von Rohr.- Mieszkam w innej częścimiasta - wyjaśniła Jackowi.W pobliżu Bellevueplatz znajdował się postój taksówek; doktor Krauer-Poppe i Jackzaczekali, aż doktor von Rohr wsiądzie do wolnej.Kobiety ucałowały się w policzki i życzyłysobie dobrej nocy.- Zapewniam cię, że nigdy nie zostałam trafiona piorunem, Jack - rzuciła na pożegnaniedoktor von Rohr.- W każdym razie nie w głowę.Trafił mnie twój ojciec, ale nie w głowę,tylko w serce.Jack ruszył z doktor Krauer-Poppe w kierunku Quaibr�cke, wrócili razem do hotelu Zum Storchen.- Na pewno nie chcesz, żebym cię odprowadził? - zapytał [ Pobierz całość w formacie PDF ]

Podstrony