Science Fiction (31) pazdziernik 2003

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.- Panie? - zapytał siedzący najbliżej, IslandczykFloke.- Co znowu? - otrząsnął się Eryk.- Co u licha.Po.pokonamy ich! - Chciał, by jego głos zabrzmiał twardo,lecz niespodziewanie przeszedł w pisk.- Rozbijemytych pogan, spalimy ich świątynie i.Wśród tańczących na wietrze koron sosen rozległosię szydliwe krakanie kruka.Marcin MortkaPAyDZIERNIK 2003MARCIN MORTKAKRZYSZTOF ZAKDELKRZYSZTOF ZAKDELBAJKI ROBOT�W:MIAOZC Z%7łERA KOROZJPewien robótek w sile wieku poczuł, że coś mu w Nowopoznany kolega sprawnie otworzył butelkę,duszy gra.Co popatrzył w niebo, to widział uderzając pięścią o jej dno, co Cumelek widziałprzestrzenie niezmierzone, galaktyki roziskrzone, gdy pierwszy raz w życiu i co go niezmiernie zadziwiło.zaś spoglądał przed siebie, to wówczas uderzały go Sprawnie rozdystrybuował bursztynowy płyn do dwóchswoją niezmierzonością łany rzepaku i fale wiosennego poręcznych kubków i wzniósłszy swój do góry,zapachu.Wszystko naturalnie rymowało się z sobą i powiedział:powodowało, iż blachy cichutko wibrowały i - No to siup w ten głupi dziób!namagnesowywały się, by w końcu strzelić kolorowym Robótek zastanawiał się, czy śliniowcowi niesnopem iskier wyładowania.Wzdychał tedy cicho pomylił się z ptakiem, ale posłusznie wciągnąłrobótek i myślał, że tak się czuje nietęgo z powodu zawartość kubka.braku partnerki życiowej.A ckniło mu się samemu, oj - Ale ci gładko weszło! Chyba oliwisz od dawna,ckniło! Ani głośnika do nikogo otworzyć, ani wibracji blaszaku?elektroindukcyjnej puścić, ani nawet liczyć na Cumelek poczuł, jak mu wszystkie podzespołypodładowanie akumulatorka, który jest na wyczerpaniu.zwiększyły wydajność, a nawet kiedyś zatarty coolerOj, ciężka dola życia w samotności robótka, oj ciężka! nagle zaczął kręcić się jak zwariowany.Siedział robótek Cumelek na skraju łąki, pogryzał - Dobry ten jarzębiak - powiedział z uznaniem.drucik chromowany i dumał nad swoim losem.A co mu - Pewnie, że dobry i jeszcze grzeje.Ale gdybyśsię ckliwiej robiło na rozruszniku, to pochlipywał spróbował krzakówki pędzonej przez mojego wujka,cichutko i dygotał blachami na złączeniach.W końcu ma o połowę więcej Voltów od tego tutaj - rozmarzyłgenialna myśl wpadła mu do dysku.Pójdzie sobie w się śliniowiec.- Powiedz mi, Cumelku, co cięświat i poszuka ukochanej, z którą na zawsze połączy sprowadza do tej pięknej okolicy? - spytał uprzejmiesię w małżeńskim spawie.Westchnął sprężarką i Zyga, niwelując w zastraszającym tempie resztkępodniósł się na rozdygotanych z wrażenia siłownikach.napitkuPrzeciągnął się, aż mu łączenia zadrżały, po czym, - Chciałbym znalezć sobie żonę, która by mniewziąwszy azymut na południe, ruszył dziarskim pokochała, i z którą moglibyśmy być razem szczęśliwi.krokiem naprzód.Szedł i szedł, pobrząkiwał cicho, a Zyga zaczął wydawać z wnętrza jakiś dziwnynadmiar ciśnienia z kompresora przeznaczał na rechot, potem zrobił się czerwony i pociekła mu woda zwibracyjne wydmuchiwanie dziarskich melodii, które patrzałek.marsz uprzyjemniały.Pod wieczór dotarł do wrót - Oj, bo się zaraz posikam ze śmiechu, szczęśliwy zmałego grodu i zatrzymał się w oberży, aby pokrzepić babą, coś ty, z choinki się urwałeś?! - podrygiwał dalejsię i zregenerować nadszarpnięte marszem baterie.Zyga, aż spadł z ławy na posadzkę.Podniósłszy się,Karczma była nawet schludna, a zamówiony kufelek otarł rękawem wodę z policzków i zapytał:dobrego oleju szybko znalazł się na ławie.Zdmuchnął - A jaka ma być ta żona?pjajię i z przyjemnością umoczył ssawkę w płynie, - Aadna, mądra, skromna, żeby mnie lubiła i abympociągając solidny łyk.Z zaciekawieniem rozejrzał się mógł z nią zawsze rozmawiać na wszystkie tematy.po sali.Trzeba przyznać, że przyjemnie tu było, a Zliniowiec dostał znowu napadu drgawek i wydawałskromny wystrój uzupełniały dyndające tranzystorki, dziwny warkot z głośnika.Kiedy się trochę uspokoiłpoprzyklejane na ścianach płyty główne oprawione w rzekł:obramowania po ekranach ciekłokrystalicznych.Do - Szkoda że nie widziałeś mojej starej: ładna, mądra,Cumelka przysiadł się zakurzony śliniowiec pospolity, skromnanazwany tak dlatego, ponieważ nadmiar wilgoci zwykł To chyba jakaś choroba, pomyślał Cumelek, aby takon co pewien czas wyrzucać z otworu gębowego.bez przerwy dygotać, z niepokojem popatrzył na- Cześć blaszaku, nazywam się Zyga, a ty? - nowopoznanego kolegę, który ledwo mógł zaczerpnąćzagadnął śliniowiec.powietrza, kwicząc głośno.- Cumelek - odrzekł grzecznie robótek.- Wiesz co, blaszaku, tak cię lubię, że aż pomogę ci- Co ty za świństwo pijesz, łyknij sobie czegoś znalezć żonę.mocniejszego! - A gdzie się znajduje żony? - naiwnie zapytał- Po co się pije coś mocnego? Cumelek.Zyga znów zaczął się czerwienią mienić, ale- %7łeby się nakręcić i podładować akumulatory! Hej, robótek grzecznie odczekał, aż mu przejdzie.kelner! Flaszkę jarzębiaku dla mnie i mojego kumpla! - - Cumelku - rzekł ślinowiec poważnie, gdy odzyskałzakrzyknął Zyga oddech.- A co byś powiedział na to, gdybym zapoznałcię z moją babą?PAyDZIERNIK 2003BAJKI ROBOT�W&- Byłbym z tego powodu niezmiernie szczęśliwy - - Może byś tak jeszcze przetarł okna i zmiótł kurze?odrzekł zgodnie z prawdą Cumelek, i już nawet nie - Z największą przyjemnością!zdziwił się, że Zyga ponownie zaczął się trząść, aż pod Ta praca sprawiła mu przyjemność, gdyż mógłstołem zrobiła się mała kałuża.popatrywać na kobietę, która jemu też przyglądała się zCumelek zapłacił rachunek, dziwiąc się, że uwagą [ Pobierz całość w formacie PDF ]

Podstrony