24 K W Jeter Mandaloriańska Zbroja

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Lufa działa laserowego obróciła si� powoli i spocz�ła na zie-mi, skrobi�c zw�glone szcz�tki.Okryte czarnymi r�kawicami dłonie D harhana pow�drowaływ stron� syntezatora mowy przypi�tego do pasa.Jego pierS, przy-szpilona obudow� działa, unosiła si� i opadała ci�kim, szybkimrytmem.Kl�kaj�c obok niego, Boba Fett przeczytał słowa, którepojawiły si� na ekranie czytnika:224 Nie powinienem był ci ufa�. To prawda odparł Fett. PopełniłeS bł�d. Mylisz si�. Palec poruszał si� coraz wolniej. Podj�łem.tak�.decyzj�.Fett nie odpowiedział.Czekał na dalsze słowa D harhana. Ja mog� teraz sko�czy�.ale ty. Palec w czarnej r�ka-wicy przesuwał si� od jednej litery do drugiej. Ty musisz iS�dalej.R�ka opadła na bok i uderzyła o podłog�.PierS D harhanaprzestała si� unosi�, puls zamarł; po chwili Boba Fett wyci�gn�łr�k� i wył�czył ostatnie lSni�ce czerwieni� wskaxniki na tablicykontrolnej działa.Wstał i odwrócił si� w stron� pozostałych członków swojejdru�yny. Nic tu po nas powiedział. Mo�emy wraca�.15 Mandaloria�ska zbroja 225 O I A%Zuckuss spojrzał w gór�, w czarne szparki oczu starego Tran-doszanina.Zobaczył twardy gadzi wzrok. Wszystko poszło po pana mySli powiedział. To dobrze. Cradossk powoli pokiwał głow�. Spodzie-wałem si� tego.No chyba! pomySlał Zuckuss.Ponowne odwiedziny w pry-watnych kwaterach przywódcy Gildii Aowców Nagród przyprawi-ły go o g�si� skórk�.To tutaj Cradossk wci�gn�ł go w swoj� odra-�aj�c� mał� intryg�, której celem była Smier� Bosska.ZuckusspomySlał nie po raz pierwszy, �e ci Trandoszanie s� naprawd�zimnokrwiSci, oboj�tni do szpiku koSci.Jedyn� rzecz�, która tłu-maczyła ich gor�cy temperament, była siła drapie�nych apetytów.Nigdy nie uSwiadamiał sobie tej zimnokrwistoSci wyraxniejni� teraz, kiedy opowiadał Cradosskowi szczegółowo, co wyda-rzyło si� na Okr�glaku. WidziałeS to? Cradossk domagał si� potwierdzenia, �e nawłasne oczy widział Smier� jego syna. WidziałeS, jak go trafiaj�? Prosto w pierS odpowiedział Zuckuss. Nie wstał ju� wi�-cej. Krew Sci�ła si� w �yłach Zuckussa na widok uSmieszku natwarzy Cradosska. PrzyszedłeS prosto tutaj? Cradossk nie odwrócił si�, byspojrze� na niego, tylko nadal bawił si� od niechcenia kilkoma ka-wałkami koSci na drugim ko�cu przestronnego pokoju. Zaraz powyl�dowaniu? KoSci były białe, o lekko �ółtawym odcieniu, cien-kie i wygi�te; Zuckuss poczuł, jak jego własne �ebra odpowiadaj�226współczuj�cym bólem, gdy rozpoznał, czym były. Nie rozma-wiałeS z nikim innym?Wtyki nosowe aparatu oddechowego Zuckussa przeleciały najedn�, a potem na drug� stron�, gdy potrz�sał głow�. Nikomu.Takie były pa�skie rozkazy, kiedy.no wie pan.kiedy zlecił mi pan to zadanie.Nadal �ałował, �e si� wtedy zgodził.Nawet mimo faktu, �eudało mu si� wróci� z Okr�glaka w jednym kawałku, z kilkomazaledwie zadrapaniami i siniakami, które zarobił podczas walki w salibankietowej Pancernych Huttów.Sprzymierzenie si� z kimS, ktozorganizował Smierteln� pułapk� na własnego syna a o to przecie�chodziło w tej daremnej podró�y po i tak ju� martwy towar nadalprzyprawiało go o mdłoSci.Mo�e Boba Fett ma racj�, pomySlałponuro, mo�e rzeczywiScie nie nadaj� si� na łowc� nagród. Ciesz� si�, �e potrafisz SciSle wypełnia� rozkazy. Cradosskzbli�ył �ebro do swoich starych oczu.Wzdłu� koSci biegło imi�pokonanego wroga, do którego kiedyS nale�ała, wydrapane wła-snym pazurem Cradosska. Podziwiam twoj�.lojalnoS�.I inteli-gencj�.Obie te cechy przydadz� ci si� bardzo w trudnych czasach,które nas czekaj�. Westchn�ł, opuszczaj�c białe memento daw-nej chwały, i skoncentrował wzrok na niewidocznym, odległymhoryzoncie. Jak�ebym chciał, by mój syn cieszył si� podobnymiprzymiotami.Albo, mówi�c inaczej odwrócił lekko głow�, tylkona tyle, by zerkn�� k�tem oka na młodego łowc� gdyby ktoS takijak ty był moim potomkiem.Jasne, pomySlał Zuckuss; powstrzymał si� jednak od jakiej-kolwiek reakcji.I �ebym sko�czył martwy, jak tylko zacznieszpopada� w paranoj�? Dzi�kuj� bardzo. Zapami�taj moje słowa. Cradossk zacisn�ł szponiastepazury na koSci, jakby to była pałka na nieudaczników.Jego głosdudnił basowo, co pasowało do ponurego grymasu pokrytej łu-sk� twarzy. Gdyby inni łowcy nagród twojego pokolenia bylirównie sprytni jak ty i podobnie jak ty szanowali m�droS� star-szyzny, dałoby si� unikn�� wielu kłopotów.Ale oni maj�.wła-sne pomysły. Wymówił to słowo z prawdziw� nienawiSci�.Jak mój syn.Dlatego było tak wa�ne, �eby został wyeliminowa-ny, i to w taki sposób, by nikt nie podejrzewał, �e miałem w tymswój udział.Dzi�ki temu, �e stało si� to na odległej planecie,wSród sprytnych, chciwych istot, jakimi s� Pancerni Huttowie.jego Smier� wygl�da na nieuniknion� konsekwencj� jego własnej227głupoty i niekompetencji.I to by było na tyle, jeSli chodzi o nowepomysły prychn�ł Cradossk. Stare pomysły to sprawdzonepomysły.Zwłaszcza wtedy, gdy chodzi o zabijanie. Znalazł si� ekspert! mrukn�ł cicho Zuckuss. MówiłeS coS? Cradossk spojrzał na niego.Zuckuss pokr�cił głow�. CoS zagulgotało wskazał na wtyki nosowe w moim apa-racie oddechowym. Aha. Cradossk powrócił do kontemplacji �ebra dawnozmarłego wroga, co zawsze prowokowało go do gł�bokich, leni-wych rozmySla�. Dobrze jest pami�ta� o takich rzeczach.Do-brze jest by� m�drym.A nawet wi�cej ni� m�drym.przebiegłym.Poniewa� kiwn�ł głow� wielu jeszcze zginie, zanim sprawytutaj powróc� do normy. Jak to? Zuckuss wiedział ju�, co miał na mySli stary Tran-doszanin, ale i tak zapytał. Stary drapie�nik ma ochot� pogada�,pomySlał, niech wi�c gada.Poza tym były jeszcze inne sprawy dozałatwienia, o których Cradossk najprawdopodobniej nie wiedział.I trzeba było czasu, �eby si� do nich przygotowa�.Usłyszał cichy dxwi�k dochodz�cy od strony drzwi.Obejrzałsi� przez rami� i zobaczył kamerdynera Cradosska, Twi lekianina,który stale w�szył dookoła, szpieguj�c dla siebie i innych.Ob For-tuna przytkn�ł jeden z wydłu�onych palców do ust, daj�c Zuckus-sowi znak, by si� nie odzywał.K�tem oka Zuckuss spojrzał naszefa Gildii Aowców Nagród; stary gad był nadal zatopiony w roz-mySlaniach.Zuckuss i Twi lekianin porozumiewawczo kiwn�li dosiebie głowami, po czym Ob Fortuna znikn�ł w ciemnych koryta-rzach Gildii. Nie czas teraz na udawanie głupiego. Stare �ebro p�kłona dwoje.Cradossk mocno Sciskał w zaciSni�tych pi�Sciach rozsz-czepione ko�ce.Przyjrzał si� zagniewany i zdumiony swojemudziełu, po czym odrzucił szcz�tki za siebie.Rzucił Zuckussowitwarde spojrzenie. Nie próbuj mi wmawia�, �e nie jesteS doS�sprytny, �eby si� domySli�, co si� tu dzieje. No có�. Bossk poszedł na pierwszy ogie�.Pierwszy został usuni�-ty. Kostna drzazga utkwiła w dłoni Cradosska, uwi�ziona mi�-dzy łuskami.Wyci�gn�ł j� i zacz�ł dłuba� pod pazurami, rozmy-Slaj�c przez dłu�sz� chwil�. Ale b�d� inni.Mam cał� list�.Zało�� si�, �e tak, pomySlał Zuckuss.228 Nie wszyscy na tej liScie s� młodzi i głupi. Cradossk po-patrzył na wij�ce si� resztki posiłku, które wydłubał zaimprowizo-wan� wykałaczk�, po czym podj�ł w�tek. Niektórzy z moichnajstarszych i najbardziej zaufanych doradców [ Pobierz całość w formacie PDF ]

Podstrony