[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Więc czy za-łamałaby się tak nagle po rozmowie ze Sparrowem? Do tego stopnia, że porwała-by w pośpiechu łańcuszek Lucy i jej nóż, a także rękawiczki, a potem zbiegłaby nadół i zabiłaby Iana? Bez potrzeby, zresztą.Bo co innego złamać komuś życie, a coinnego zabić tego kogoś. Ale.niestety, Sara Drummond jest jedynym człowiekiem, jak dotąd, który mógłpopełnić tę zbrodnię  powiedział Parker. Jeżeli założymy, że to nie ona zabiła Iana.A niczego bardziej bym nie pragnął, chociaż Ianowi nie wróci już to życia.Niestety,pozostaje nam już tylko jedna osoba i potem.cóż, możemy sprawdzać całą listę odnowa.A przecież gdzieś musi być luka. Lucja Sparrow  powiedział Alex. Numer ósmy i ostatni. Tak  Parker zajrzał do notesu. Pierwszą moją myślą, kiedy rozpocząłem prze-słuchania, a nawet przedtem, było znalezienie człowieka, który miałby motyw zbrodnii nie miałby alibi.Otóż Lucja Sparrow nie ma żadnego motywu dla zamordowania Iana.133 W tym czworokącie małżeńskim mogłaby ona zabić Sarę, to byłoby aż nadto zrozumia-łe jako motyw zbrodni.Mogłaby od biedy zabić Sparrowa, to także mieści się w grani-cach wyobrazni.Ale Ian? Zabić Iana, którego jedyną winą wobec niej był fakt, że stał sięon tak samo zdradzanym mężem, jak ona żoną? Nie.Mogłaby pójść do Iana i opowie-dzieć mu o Sarze i Sparrowie.Ale ze wszystkich ludzi w tym domu, wyłączywszy służ-bę i ciebie, Lucja Sparrow miała najmniej powodów, żeby zabić Iana.Nie miała żadne-go powodu. Lucja Sparrow miała powód  powiedział Alex spokojnie. Spośród wszyst-kich ludzi w Sunshine Manor tylko ona mogła dokonać tego zabójstwa w ten właśniesposób.A powód ten leży przede mną jak na patelni od chwili, gdy zacząłem robić planmojej książki.XVII. Powiem wam, jak zginąłJak to?  powiedział Parker i zamknął notes. Co ma z tym wszystkim wspólne-go twoja książka? Kiedy zacząłem wczoraj robić jej plan, odrzuciłem oczywiście wszystkie nonsensyz walką konkurencyjnych przemysłów.Zacząłem szukać motywu dla zabójcy.Miałemprzed sobą jako modele tych samych ludzi.Ian był przecież tym, który miał zostać za-mordowany.Okazało się, że przy badaniu motywów Lucy Sparrow może go zabić, alepod warunkiem. Jakim?  zapytał Parker, który znowu zajrzał do swego notesu. POD WARUNKIEM, %7łE ZBRODNIA TA OBCI%7łY SAR DRUMMOND.Alezacznijmy od początku: Lucy zaczyna rozumieć, że Sparrow kocha Sarę.Nie było to zbyttrudne zważywszy, że Sparrow nie jest mistrzem zwodzenia kobiet.Sam słyszałem, kie-dy Sparrow mówił w nocy do Sary o tym, że Lucy się na pewno domyśla.Lucy Sparrowzaczęła myśleć.Gdyby poszła do Iana i odkryła mu swoje wiadomości, Ian mógłby rzu-cić Sarę.Ale Sparrow byłby dla Lucy stracony na zawsze.Kochał Sarę.Nawet wczo-raj, kiedy Sara odrzuciła go definitywnie, nie chciał powrócić do Lucy.Chciał wyjechaćsam do Ameryki.A cóż dopiero, gdyby rozpoczęła tego rodzaju skandaliczne działania.Zresztą Lucy Sparrow nie należy do ludzi, którzy się skarżą, tak mi się przynajmniej wy-daje.Gdyby zabiła Sarę, podejrzenia skierowałyby się przeciwko niej, bo była pierwsząosobą, której mogłoby zależeć na tej śmierci.Sparrow sam natychmiast by się w tym zo-rientował, nawet gdyby policja nie wpadła na trop zabójcy.A Lucy Sparrow nie miałazamiaru spędzić reszty życia w więzieniu.Natomiast z radością zobaczyłaby tam Sarę.134 I wtedy zrozumiała, że zabójstwo Iana Drummonda jest dla niej nieodzowne, że nie po-zostaje jej nic innego. Jak to?  zapytał znów Parker. Jak doszedłeś do tego? Bo tylko zabójstwo Iana, po którym Sara skazana byłaby jako zbrodniarz, rozwią-zywało trzy ważne sprawy:a) Pogrążałoby na zawsze Sarę.Lucja straciłaby za jednym zamachem rywalkę i ze-mściłaby się okropnie na najbardziej znienawidzonym człowieku.b) Sparrow po takim ciosie wróciłby skruszony do niej i już nigdy nie pomyślałbybez drżenia o tym, co zrobił.c) Sparrow i ona zyskaliby na tym całą sławę i wszystko, co płynęło z badań ich obu.Byłoby to zupełnie naturalne po śmierci Drummonda.Sparrow, który nie był i nie jestczłowiekiem formatu Iana, awansowałby nagle nieskończenie i wyzwoliłby się spodcienia indywidualności Iana, co było także ważne dla ich przyszłego życia.W końcubadania te prowadzili we dwóch, ale jak to się pisze w encyklopediach, po śmierciDrummonda ukończył je i ogłosił (czytaj: skorzystał na nich) Harold Sparrow.Przy tymSparrow byłby najzupełniej niewinny i nieświadomy tego.Ale sądzę, że ten trzeci mo-tyw był tylko dodatkowy.Lucja kochała Sparrowa bardzo, a nienawidziła Sary.Widziałatylko tę jedną możliwość i skorzystała z niej.Zresztą plan jej, poza paroma maleńkimipotknięciami, był genialny.l.Jako pierwszy krok napisała list na maszynie Sary, podczas jej nieobecności.Listten miał zwrócić uwagę policji na życie mieszkańców Sunshine Manor.Udało się to.Poparu dniach wiedziałeś już, że Sara Drummond i Harold Sparrow znają się lepiej, niżpowinni.To było bardzo ważne dla Lucy, bo przecież mógłby zajść taki przypadek, żepolicja nie dowiedziałaby się o tym, a ona sama nie mogłaby nic powiedzieć policji, boprzecież musiała udawać, że nie ma pojęcia o romansie Sary i jej męża.Wówczas całyplan byłby na nic, bo policja nie wiedziałaby, że Sara jest niewierną żoną, że ma kogośinnego, że może chcieć się pozbyć Iana i jej, biednej Lucy, na którą rzuci poszlaki w for-mie łańcuszka, rękawiczek i noża.Poza tym maszyna wskazywałaby w efekcie na Sarę [ Pobierz całość w formacie PDF ]

  • zanotowane.pl
  • doc.pisz.pl
  • pdf.pisz.pl
  • hanula1950.keep.pl