Clarke Arthur C Ogrod ramy

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Przypomniałam sobie badania przeprowadzane na pokładzie Newtona.Aż trudno uwierzyć, że od czasu, gdy wystartowaliśmy z Ziemi na spotkanie z Ramą, minęło ponad sześć lat.Katie była zachwycona badaniami biometrycznymi.Gdy odczytywałam dane z czujników Michaela i Simone, siedziała przy mnie i zadawała setki pytań.W ciągu kilku minut opanowała podstawy działania systemu i wiedziała już, czym jest “dopuszczalna tolerancja" poszczególnych parametrów.Michael zauważył, że Katie jest bardzo bystra.Tak jak jej ojciec.Katie wciąż bardzo za nim tęskni.Michael bez przerwy powtarza, że jest “starcem", ale jak na sześćdziesięcioczteroletniego mężczyznę jest w świetnej formie.Zwraca uwagę na “wychowanie fizyczne" dzieci i od czasu mojej ciąży biega przynajmniej dwa razy w tygodniu.“Dwa razy w tygodniu" - jak to śmiesznie brzmi.Wiernie trzymamy się ziemskiego kalendarza, choć na pokładzie Ramy nie ma on żadnego znaczenia.Wczoraj Simone spytała jak to jest z dniami, miesiącami i latami.Michael opowiedział jej o ruchu wirowym Ziemi, skąd się biorą pory roku, a ja oczyma wyobraźni zobaczyłam siebie i Genevieve w Utah, jak podczas naszej wędrówki po USA wpatrujemy się w zachodzące słońce.Chciałam to wszystko powiedzieć Simone, ale jak wytłumaczyć, czym jest zachód Słońca komuś, kto go nigdy nie widział?Dzięki kalendarzowi wiemy, kim jesteśmy.Jeżeli znajdziemy się kiedyś na jakiejś planecie, na której będą prawdziwe dni i noce, to prawdopodobnie dostosujemy się do jej kalendarza.Ale dopóki przebywamy na pokładzie Ramy rocznice, święta, urodziny - wszystko to przypomina nam o naszych korzeniach i Ziemi, której nie jesteśmy już w stanie dostrzec nawet przez najwspanialsze ramańskie teleskopy.Muszę nakarmić Benjy'ego.Możliwe, że jego sprawność umysłowa nie będzie najlepsza, ale chłopiec nie ma żadnych problemów w przekazaniu mi wiadomości, że jest głodny.Michael i ja zgodziliśmy się, żeby nie mówić dziewczynkom o umysłowym upośledzeniu ich brata.Od dnia narodzin Benjy'ego Simone i Katie przestały być w centrum naszego zainteresowania i jest to dostatecznym powodem ich frustracji.Ilość czasu jaką trzeba poświęcić Benjy'emu będzie z czasem wzrastała; myślę, że dziewczynkom trudno byłoby to teraz zrozumieć.13 MARCA 2207Katie skończyła dzisiaj cztery lata.Dwa tygodnie temu spytałam, co chciałaby dostać na urodziny.- Chcę, żeby tata wrócił - odpowiedziała bez wahania.Katie jest “samotna", żyje w swoim własnym świecie.Uczy się niezwykle szybko, ale jest zarazem najbardziej podatna na przypływy złego humoru.Richard także poddawał się nastrojom.Czasami bywał tak podniecony, że z trudnością panował nad sobą, kiedy indziej był przygnębiony i apatyczny.Przeżyłam trzy takie depresje; przez tydzień wyglądał jak chmura gradowa, ani razu się nie uśmiechnął.Katie odziedziczyła po nim zdolności matematyczne.Umie już dodawać, odejmować, mnożyć i dzielić - na razie dotyczy to “małych" liczb.Ale Simone wcale nie jest od niej gorsza; interesuje się prawie wszystkim i jedynie w matematyce Katie jest dla niej poważną konkurentką.Podczas tych dwóch lat bez Richarda starałam się jakoś zastąpić go Katie.Niestety, prawda wygląda tak, że do siebie nie pasujemy.Jako para matka-córka nie stanowimy zgranego zespołu.Indywidualizm i niezależność, które tak podobały mi się u Richarda, w przypadku Katie powodują, że pomimo najlepszych chęci często dochodzi między nami do sprzeczek.To raczej zrozumiałe, że na urodziny Katie nie dało się sprowadzić Richarda.Ale ja i Michael staraliśmy się zrobić wszystko, aby ofiarować jej coś, co sprawi jej przyjemność.Choć żadne z nas nie ma zdolności konstruktorskich, udało nam się zbudować niewielką grę wideo, którą nazwaliśmy “Zagubiona w Ramie".(“Negocjacje" z Ramą na temat odpowiednich części do budowy gry trwały dość długo, a praca nad urządzeniem, które Richard zbudowałby w ciągu jednego dnia, zajęła nam wiele bezsennych nocy).Gra była prosta, bo zrobiliśmy ją z myślą o czteroletniej dziewczynce.Już po dwóch godzinach Katie wyczerpała wszystkie możliwe kombinacje i z każdego miejsca w Ramie umiała dotrzeć do naszej groty [ Pobierz całość w formacie PDF ]

Podstrony