Kratochvil Stanisław Psychoterapia

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Pacjenci siedzący w jednym półkolu wiedzą, jaki temat na grać wyznaczony pacjent, ci,którzy siedzą w drugim, mają odgadnąć i wyrazić głośno słowami, to co on demonstruje.Występujący pacjent pantomimićzme odtwarza temat, jaki terapeuta napisał mu na kartce.Terapeuta siedzi w kole na jego miejscu.Zadania bywają dość trudne, np.należy wyrazić gestami i mimiką, szukam towarzystwa",albo, iskra zaginiona w przestrzeni"itp.Pacjent, próbując wywiązać się z zadania, przeżywa często silne napięcie emocjonalne.Terapeuta określa tempo gry i pomaga w razie potrzeby.Junovż (1966) i Knoblooh (1965) i inni pracownicy w Pradze nazywają swoją pantomimicznąmetodę psychogimnastyką.(Znaczenie, jakie tej nazwie nadają, należy odróżnić od po jęcia psychogimnastykiużywanego w higienie psychicznej dla określenia treningu funkcji psychicznych, takich jakpamięć, -uwaga, wola itp).Stosują jedno-i dwugodzinne posiedzenia raz lub dwa razy w tygodniu: udział w nich bierze12-15 pacjentów, razem kobiety i mężczyzni lub oddzielnie.Metodę tę opracowała teoretycznie i zastosowała praktycznie Junovś (1975) omawiając ją wlicznych publikacjach.Lekcja psyehogimnastyki obejmuje trzy fazy.Pieruszd jazd ma służyć, rozruszaniu"i osłabić hamulce utrudniające szczere wypowiadaniesię.Jednocześnie przygotowywane są elementy ekspresyjne pantomimy, a wstępna gimnastykapomaga osiągnąć harmonię ruchów.311.Oprócz ćwiczeń porwszechde używanych do zakłrwizowanłaposzczególnych układówmięśni, stosuje się rozmaite rodzaje, umotywowanego"eh-lżenia, biegi i b@skoki, np.bodwiatr, nad przepaścią, na ciasnrm przesmyku, w bagnie, do pracy z pracy, na randkę, w 1 i 8iJe, kiedy 4 e chcemy kogoś obudzić kiedy idziemy zawiadomić o czymś welrzriemarm,Jescze inne możllwoś-ci 4 aJą gonitw: : wzajemne chwytanie się w biegu za ucho, za palec urogi, wymijanie się wzajemne czy przeciwnie, zderzanie albo łączenie w pary, w którychjeden partner musi dokładnie naśladować ruchy drugiego.Cała gamę muter akcji umożliwia chodzenie i ruchy z zamkniętymi oczami: omijanie innych,***, podawanie sobie rąk, tworzenie dwójek, czwórek i kół albo próby określenia słowamiwrażenia doznanego polczas dotknięcia ręki człowieka z lewej czy prawej strony, próbyzasygnalizowania stosunku do sąsiada gestem (dłoń w górę: chcę być chroniony, dłoń w dół:chcę panować nad tobą).W jazie właściwej psgchogimnastgki pacjent wyraża pantomimicznie zadane tematy,związane z jego problemem.Na przykład, na krześle leży przedmiot nazwany, zakazany owoc"i pacjenci jeden po drugimmuszą pantomimicznie odzwierciedlić konflikt, jaki przeżywaliby patrząc na coś, czegopragną, a co jednocześnie, z przyczyn moralnych, towarzyskich czy innych, jest im zakazane.Następnymi tematami są wahania związane z wyborem drogi życiowej, przedstawieniestosunku do pewnej konkretnej osoby z otoczenia pacjenta itp.Sposób wykonania bywa zwykle bardzo zbliżony do tego sposobu, w jaki pacjent rozwiązujew rzeczywistości swoje problemy życiowe.Niektóre tematy są przeznaczone dla jednej osoby inne dla dwóch osób (np.spotkanie nawąskiej kładce).jeszcze inne dla części członków grupy albo dla całej grupy (np.przedszkole, , rozbicie okrętui życie rozbitków na bezludnej wyspie).Czasami tematy przeznaczone dla pojedynczej osoby (np.moja matka, mój sto.312.**c.U.Psychogimnastyka: , zakazany owoc".sunek do ojca) przedstawiają najpierw wszy scy w grupie razem, żeby nabrać odwagi,potem poszczególni członkowie powtarzają je pantomimicznie i uzupełnia 34, podczas gdypozostali uczestnicy przyglądają sie temu.Tak samo jak w psychodramie, w programie psychogimaastykiczęść czasu przeznaczona jestna przeprowadzenie akcji i wypowiadanie swych wrażeń na ren temat.Po odegraniu poszczególnych pantomimiczWchtematów, zarówno uczestnicy, jak iobserwatorzy 4 zielą się swymi wrażeniami.W niektórychi wypad 313. kach pacjent otrzymuje polecenie (po uprzednim ode graniu) , żeby pokazał, jakbypragnął zareagować, a po-zostali członkowie mogą zademonstrować mu, jak oni to sobiewyobrażają albo jak mógłby i powinien reagoWRIORCZC).Z szerokiego repertuaru tematów podajemy niektóre, specjalnie wypróbowane: Jaki Jestem,jaki Sciałbrm brć, jak mnie widzą ludzie: przejście przez s!raz do celu, pantomimiczneprzekonywanie wartowników: pogodzenie się z kimś, kogo obraziliśmy: kto pójdzie nią lewo,a kto na prawo (jeden pacjent stoi na krześle i tak Jak policjant kieruje ruchemh jeden-wyrażaswój stosunek do członków gruvy albo członkowie grupy wyrażają swój stosunek do jednegoz nich: człowiek idący dokądś uświadamia sobie nagle, że zap-omniał zabrać coś z domu:wybrać i ofiarować prężeni: jeden bo-ciąga pozostałych, żeby szli za nim: wszyscy namawiająJednego, żeby się do nich przyłączył: z, wierzęta: leżdr z człoaków grupy przedstawiawybrane zwierzę: każćy demoos'ruje, czym by był, gdyby był rośliną, porą roku,przedmiotem: zalecanie się w roli mężczyzny i w roli kobiety: przejrzeć, się trzez gąszcz,część grupy robi gęstwinę: zwierciadło: wszyscy naśladują Jelnego, albo Jeden naśladujepoeostabch: wspomnienie dzieoińsbva: aiespemione marz.314.przedstawiać w formie tematycznego tańca pojedynczych osób i grup [ Pobierz całość w formacie PDF ]

Podstrony