[ Pobierz całość w formacie PDF ] .Kiedy funkcjonowanie umysłu dzieckazaczyna bardziej przypominać działanie umysłu osoby dorosłej, w dziecku dojrzewaumiejętność oceny faktów w odniesieniu do jego poczucia Ja.Dziewczynki realizują na tym etapie pewną postać dopasowania".wiczą sięw wyszukanych formach wzajemnej synchronizacji i pozwalają grupie dyktować so-bie, co powinny robić i lubić.Od klasy trzeciej do szóstej tworzą mocno związane zesobą grupki.Dobrzy wychowawcy rozbijają je i neutralizują, jednak są one częściąedukacji grupowej.Dziewczynki, które z powodu opóznień w rozwoju umiejętnościspołecznych nie potrafią się dopasować" - to jest podporządkować się grupie i re-agować na określone gesty, intonację i wzorce - są bojkotowane.Dziewczynki, którenie podporządkują się grupie, gdyż chcą się wyróżnić albo nauczono je, by nie pod-dawały się naciskowi grupy rówieśniczej, też będą pomijane, choć nie permanentnie.Te, które nie potrafią się podporządkować - w przeciwieństwie do tych, które niechcą tego zrobić - są zagrożone.Jeżeli na tym etapie nie nauczą się nawiązywaćprzyjazni z innymi dziewczynkami, w następnej fazie zaczną szukać akceptacjiu chłopców.Badania pokazują, że dziewczęta niemające przyjaciółek są bardziejskłonne do przedwczesnego podejmowania życia płciowego.Rodzice pragnący po-móc córkom mogą wykorzystać techniki omówione w rozdziale dwunastym.Ponad-to, na końcu książki znajdą publikacje na temat rozwoju umiejętności społecznych.W miarę zbliżania się ku końcowi fazy szóstej dzieci zaczynają pojmować, że ichrodzice nie są bez skazy.Spostrzegają, że mama i tata nie są półbogami, za jakichich niedawno uważali.Rodzice dzieci z trudnościami w budowaniu więzi obawiająsię tego momentu.Jednak tylko dzieci z ufnym przywiązaniem są zmuszone demi-tologizować postaci rodziców, co jest częścią normalnego procesu rozwojowego.Ro-dzice dzieci z utrzymującymi się problemami w tworzeniu przywiązania zwracająuwagę, że ich dzieci po przepracowaniu zadań w sferze zaufania nadal zachowująo nich lepszą opinię.Rodzice ci po prostu stosują techniki stymulujące tworzeniebliskiej więzi.(Więcej informacji na ten temat zawiera rozdział dziewiąty).Pod koniec omawianej fazy zaznaczają się różnice pod względem funkcjonowaniaumysłu.Kontrolowanie emocji staje się coraz trudniejsze, a pamięć bywa zawodna(w miarę jak dziecięcy umysł wchodzi w okres dojrzewania).Niejednokrotnie przykońcu szóstej fazy rosnące dzieci potrzebują więcej snu.Wielu młodszych nastolat-ków odczuwa zaniepokojenie huśtawką nastrojów.Wyjaśnienie im w rozmowie, ja-kie zmiany zachodzą nie tylko w ich ciałach, lecz również w samopoczuciu, pomagaim poczuć się lepiej, a rodzicom ułatwia współpracę z dziećmi w planowaniu dzia-łań, które poprawią ich położenie.Rozwój emocjonalny 211Techniki, słowa i koncepcje sprzyjające budowaniu przywiązaniadziecka w fazie szóstejPodobnie jak we wcześniejszych fazach zaleca się swobodnie czerpać ze wskazówekodnoszących się do poprzednich etapów, a ponadto wypróbować następujące nowetechniki:" Spędzaj wolny czas z dzieckiem.Znajdz zajęcia, które możesz wykonywaćwspólnie z nim i które są ekscytujące, zabawne, stymulujące i zawierają ele-menty ruchu." Wprowadzaj rytuały poprawiające samopoczucie.Nie rezygnuj z wieczornegousypiania, rytuału przytulania, kołysania dziecka i wspólnego dzielenia sięwrażeniami z minionego dnia." Pomóż dziecku odnalezć dziedziny, w których jest dobre" i które je interesu-ją.Pobudzaj jego inicjatywę w tym zakresie, unikając jednocześnie przejmo-wania kontroli." Spędzaj czas z dzieckiem.Odprowadzanie go w rozmaite miejsca to za mało.Wybierzcie się razem na narty.Nie wysyłaj go po prostu na naukę jazdy nanartach." Jeżeli dziecko nie osiąga dobrych wyników w szkole, poszukaj innych dzie-dzin, w których może się wykazać i pozwól mu się w nich doskonalić.Dowiedzsię, jakie możliwości dla uczniów z problemami zapewnia szkoła twojegodziecka.Poproś o ulgowe potraktowanie córki (syna)." Zachowaj takie tempo życia, by nie zabrakło czasu na rozmowy." Pomóż dziecku nawiązywać przyjacielskie stosunki, opowiadając mu o meto-dach na zdobycie przyjaciół, na zaproszenie ich do domu." Upewnij się, że dziecko nadal kojarzy twoją osobę z zapewnianiem mu jedzenia." Dopilnuj, żeby dziecko zjawiało się w szkole dziesięć, piętnaście minut przedlekcjami.W tym czasie powstaje wiele szkolnych grupek na okres całego dnia,ustalane są plany spędzania przerw międzylekcyjnych." Wyrażaj opinie na temat poczynań dziecka.Chwal je za włożony wysiłek taksamo albo bardziej niż za sukcesy." W jakich sytuacjach dziecko najbardziej zbliża się do ciebie? Dąż do nich jaknajczęściej." Nie karz dziecka, jeżeli nie masz w tym względzie poczucia celowości i sku-teczności.Przekazuj mu swój optymizm." Jeżeli twoje dziecko doświadczyło w przeszłości jakiejś formy przemocy, za-pewnij mu na tym etapie dobrą terapię.Poproś o możliwość uczestniczeniaw niej wspólnie z dzieckiem." Pomóż mu zdobyć informacje na temat jego biologicznej rodziny; staraj sięznalezć w dziecku pozytywne cechy odziedziczone po rodzicach.Ocena realizacji zadań w sferze emocjonalnej w fazie szóstej" Dziecko szuka pomocy i pocieszenia u rodzica w chwilach niepowodzeń." Mówi, że kocha rodzica również wtedy, gdy niczego od niego nie chce." Częściej zwierza się rodzicom ze swoich spraw, niż ukrywa cokolwiek
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
zanotowane.pldoc.pisz.plpdf.pisz.plhanula1950.keep.pl
|