[ Pobierz caÅ‚ość w formacie PDF ] .Kaj çiam aperis en brilblanka robo sinjo-rino serioza, beltalia, havanta la kapon vualitan kiel vidvino.Nur kiam io mal¸ojega estis okazonta, onidire ÿi havis sur lamanoj nigrajn gantojn.xi aperadis diverstempe: iam akurate tagmeze, plej oftenokte.En kastelo Jindæichùv Hradec oni ekvidis ÿin çirkaûtagmeza tempo.xi pasaperis subite en malnova, forlastia tu-ro, alte en fenestro, al kiu estis nenia aliro, çar la ligna ÿtuparotien kondukanta, jam delonge detrui¸is dum granda brulego.Kiam homoj çirkaû la kastelo kaj en la urbo plenaj de miregorigardis la blankbrilan, misteran aperaîon, kaim ili montradisal ¸i, ¸i ne malaperis subite.La blanka sinjorino iom staris çela fenestro, poste malrapide estis malaperanta, kvazaû ÿi es-tus enfalanta en al turon, estis çiam pli kaj pli eta, ¸is ÿi ma-laperis.Ankaû nokte ÿi aperadis tutblanka, en blanka vualo,serioza, sed ne terura.Aû ÿi paÿis lante tra koridoroj, aû hav-ante ÿlosilojn çe la talio, hastpaÿe ÿi iris, kvazaû rapidante, elçambro en çambron, tiun ÿlosante, alian malÿlosante.Kaj alneniu ÿi nocis.Se iu renkontis ÿin dum la mistera promenokaj salutis ÿin, ÿi dankis serioze, aû silente, aû per kapklino,aû per vorto.Kaj tiam ÿia voço sonis susure, kiel bloveto demilda vento.Pri la parencaj familioj de la ora kaj ru¸a rozoj, sinjorinojel Hradec kaj Roòmberk, kun kiuj dum ÿi vivis, estis ligita perboparenceco, ÿi montradis specialan zorgon kaj zorgemon.287MALNOVAJ MITOJ ÇEØAJeLIBROEn la jaro 1539 naksi¸is al sinjorino Joÿt el Roòmberk, tiamtrafita per peza malsano, en kastelo Krumlov la plej juna file-to Petro Vok.Tiu estis la lasta agnato de sia antikva familio.Pri la knabeto zorgis vartistino kaj mamnutristino, li estis çeili konstante.xi aperis çiunokte, kiam la tuta Krumlov-kastelo potencealti¸anta super Vultavo, silenti¸is, kiam çio dormis, ankaû lavartistinoj.Fenestroj de salono, en kiu eta Peçjo estis varta-ta, estis ÿlositaj, la pordo ankaû eç ne ekmovis sin, sed la blan-ka aperaîo, de kie venis, de tie venis, ekstaris subite meze dela saloneto.Kaj de ¸i sereni¸is tiu loko, kvazaû lumo de laplenlumo tien falus.La blanka sinjorino ekstaris çe lulilo, vualita per le¸era bal-dakeno sur kvar kolonetoj, deÿovis kurtenojn, klini¸is al lalulilo kaj rigardis la lastan bur¸onon de la malnova gento elRoòmberk.La mamnutristino kaj vartistino sidis en negranda distan-co kaj dormis, eç ne ekmovis sin.Kiam la knabeto ekploris, lablanka sinjorino prenis lin, braklulis, dorlotis, karesis kisis linkaj ridis je li, ¸is li trankvili¸is, ¸is la infano denove ekdormis.Poste ÿi malaperis, kvazaû kiam eskapas, estingi¸as la lunra-dio.Sed foje la vartistino veki¸is.xia voço pro teruro restis enla gor¸o.Tremante ÿi rigardis la misteran aperaîon kaj ekko-nis tuj, ke jen la blanka sinjorino, pri kiu ÿi tiom aûdis.Sedpro timo ÿi eç ne movis sin surloke kaj nur observis la nov-an vartistinon, çu eble ÿi ne nocas la infanon.Kiam poste lablanka sinjorino subite malaperis, la vartistino bruvekis siankunulinon kaj ankoraû tremante, anoncis al ÿi rompvorte,kion ÿi vidis, kio okazis, kaj alsaltis tuj al la lulilo kaj la kunu-288MALNOVAJ MITOJ ÇEØAJeLIBROlino post ÿin.Sed nenio estis.La sinjoreto dormis kiel lepore-to, bele ru¸eta, kaj veki¸is nur matene vigla kaj sana kaj far-tis bone la tutan tagon.Angore atendis la vartistinoj la venontan nokton.Ili esidiskiel hieraû proksime al la lulilo, kiam ili estis dormigintaj Peç-jon.Sed ili mem eç ne okulon fermis.Ili atendis, rigardis al lapordo, fenestroj, çiu susureto timigis ilin, ¸is subite sur lakastela turo îus batis la noktomezo, en la saloneto lumi¸is kajen la pala brilo staris la blanka sinjorino.xi iris al la lulilio, rigardis en ¸in, prenis la fileton, kiam liekploris, balancis lin, braklulis kaj poste lulis, ¸is li ekdormis.Kaj poste ÿi malaperis kiel hieraû, kaj ambaû timtremantajvartistinoj sciis nek kion, nek kien.Nur ÿajnis al ili, kvazaû ÿidisi¸us ie çe la muro.Kaj la infano sana, dormis kviete kiel enparadizo
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
zanotowane.pldoc.pisz.plpdf.pisz.plhanula1950.keep.pl
|