Jan Nowicki Między niebem a ziemiš

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.To jest kto�! Panie.Wolny i zamkni�ty.W zale�no�ci od te-go, co w dany dzie� serwuje �ycie Europejczyk, �wiatowiecalbo Prowincjusz.M"ody i stary.Pokorny i nieznosz�cy sprze-ciwu.To jest Pan, który najbardziej ze wszystkiego pami�tapierwsz� bu"k� z szynk�, podan� Mu przez sztachety stadio-nu Wis"y.To jest Go��, którego dobrze by"o odwiedzi� w numerze ho-telowym, za którego oknami cia"o SO�DKA zanurzonew cieczy, trac�c pozornie na swym ci��arze, unosi"o swój ka-d"ub na niewidzialnej fali bardziej dumy ni� wstydu.Pozdrawiam, pisz Pan, prosz�Pa�ski Jan NowickiGda�sk, listopad 1998- 90 -Pan Jan NowickiZiemiaDrogi Panie Janie, pisz Pan.pisz Pan! , a co ja innego robi�? Dlaczego mniePan ponagla? W marcu bie��cego roku umówili�my si� nasta"� korespondencj� publikowan� w gazecie, do której obajmamy s"abo��.Przyznam, z pocz�tku mnie to nawet bawi"o,ale od pewnego czasu.Znamy si� nie od dzi� i sam Pan wie, �e ca"e �ycie �le radzi-"em sobie z narzucan� mi dyscyplin�.A Pan nic, tylko co ty-dzie�, co tydzie�! Czuj� si� jak stara sieczkarnia, która ma-rzy, by opad" kurz.Listy od Pana prosz� bardzo mog�otrzymywa� cho�by codziennie, ale odpisywanie, przez regu-larno�� w"a�nie, staje si� dra�ni�ce i w jakim� sensie niemoje.Trzeba by mie� anielsk� cierpliwo��, a ja nie tylko doniej nie doszed"em, ale si� nawet nie wybieram.A tu, Drogi Panie, �wi�to za pasem.Moje �wi�to, nasze�wi�to.�WI�TO ZMAR�YCH.Justyna pods"ucha"a, �e na jeden Zaduszny Dzie� maj�nam zwróci� ziemskie oczy, którymi b�dziemy mogli patrze�na Was.A tak�e uszy dla wys"uchania Waszych rozmówi zmys" powonienia, �eby�my mogli przypomnie� sobie za-pach li�ci kasztanów, zapach stearynowych "ez.Zauwa�y" Pan, �e ze wszystkich ziemskich �wi�t, nasze�wi�to jest najpi�kniejsze? Brzmi troch� megaloma�sko wiem ale to prawda.Wiejskie cmentarze, obok których Panprzeje�d�a, cmentarze du�ych miast poci�te mrokiem alej,cmentarze ogl�dane z wysokich drzew, albo z wie�y ko�cio"a,przypominaj� wigilijne choinki, które kto� roz"o�y" przy sa-mej ziemi.Jak wielki dywan kwiatów, kamiennych rze�b i se-tek tysi�cy p"omieni.Do nagrobnych �wiec nie wiem, czyPan zauwa�y" �aden idiota do tej pory nie pod"�czy" pr�du.- 91 -Na szcz��cie.Ich ogniki pulsuj� beztrosko wmroku, rzucaj�cna twarze cmentarnych go�ci raz �wiat"o, raz cie�.W tych rozta�czonych cieniach jeste�my my.Zm�czeni ogl�daniem, pods"uchiwaniem i wzruszeniami,wpadamy czasem na pi�ciominutow� drzemk� do naszychdawno porzuconych kwater, ale budzimy si� zaraz i wracamyna gór�, �eby jak najmniej uroni� z szansy, jak� nam daje tajednodniowa przepustka.A czy Pan wie, co nas najbardziej w taki dzie� wzrusza?Pan my�li, �e modlitwa? to te�.Najpi�kniejsze, najbar-dziej poruszaj�ce s� Wasze, dzi�ki nam odbyte, spotkania.Wasze omawiane szeptem sprawy �yj�cych.Wasze: przyjecha"e� , nic si� nie zmieni"a� , czy sko�-czyli�cie dom? , Krysia wysz"a za m�� wiesz? , Zosiaw ci��y , jak si� czuje Hanka? , co u Leszka Markiewi-cza? , czy Jurek z Halink� dojad� z My�liborza?.S"uchaj�c tego, czujemy si� szcz��liwi i ci�gle potrzebni.Z dum� stwierdzamy, �e ani Bo�e Narodzenie, ani Wielkanocnie powoduj� tylu dobrych, jak�e potrzebnych spotka�.Nikt nie siada do sto"u, nie si�ga po buteleczk�.Stoicie cza-sem na zimnie, stukacie butem o but, wci�gacie fioletowoczer-wonymi czubkami nosów katar wzruszenia i w krótkich chwi-lach zadumy po�wi�conej nam, �cieracie skórzan� r�kawiczk�nieistniej�cy szron z pomników.Tym szronem je�li chcemy wten dzie� mo�emy by� tak-�e my.Wasi zmarli.Wasi zmarli, to swoj� drog� niez"e okre-�lenie.No i te kwiaty! Chryzantemy, ró�e, lilie, astry, bratki.Kwia-ty, kwiaty, kwiaty.Nagromadzone tu w najdelikatniejszejz delikatnych intencji.Kwiaty �wiadectwo najwi�kszej uro-dy �wiata.Najwi�kszej, bo krótkotrwa"ej i przemijaj�cej.Urody zaczynaj�cej si� od u�miechu zielonego kie"ka, którytu� po zobaczeniu �wiata odrzuca na bok pecynk� ziemi,a ko�cz�cej si� na trupim zapachu wody wylewanej z wazonu.Przepraszam, �e nie by"o weso"o na ko�cu, ale có�.takijest los kwiatów.Pa�ski Piotr SkrzyneckiNiebo.Oparty o wyschni�ty pie�, listopad 1998- 92 -Pan Piotr SkrzyneckiNieboKochany Panie Piotrze!Pan jak si� dorwie do �wi�ta, to nie mo�na Pana oderwa�.Widz�, �e Pa�skie zami"owanie do tego, co dzisiejsza m"o-dzie� nazywa imprezowaniem , si�ga a� poza kraniec ko�ca.Poruszy" mnie pan ostatnim listem przyznaj� ale tak�erozbawi".Zap�dzi" si� Pan, Drogi Panie, samowzruszy", prze-sadnie roztkliwi".Je�li kto� nie ma prawa przechwala� si�czym� tak kruchym jak �ycie, to niech�e chocia� nadsy"aumiarkowanie weso"e sygna"y bytowania cieni.To, co miw Pana s"owach bliskie, to omawiane szeptem sprawy �y-j�cych.O nich przecie� my�la"em, pisz�c par� s"ów po�egna-nia, wyg"oszonych pó�niej nad trumn� nieod�a"owanego Je-rzego Bi�czyckiego.Pozwoli Pan, �e przypomn�:Drogi Jerzy,od paru dni spogl�daj� na nas surowe oblicza klepsydri anonsów �a"obnych.A potem jak to zwykle nast�pi czaswspomnie�, wywiadów, artyku"ów i innych bardzo serdecz-nych niepozbawionych rutyny drobiazgów.Zauwa�y"e�, Kochany, �e najlepsze recenzje otrzymujemyzawsze.po �mierci? Ca"ym swoim zawodowym �yciem da-wa"e� �wiadectwo s"uszno�ci wyboru profesji.Ale nawetw tej sytuacji, kto� czasem próbowa" Ci� w to lub owouszczypn��.To nic! Na tym w"a�nie polega �ycie! Tak ma by�!Za to teraz, ju� tylko b�d� przytula� Ci� i g"aska�.Bardziejze wzgl�du na siebie.Bo mimo wszystko, ceny mi"o�ci docz"owieka, który odszed", nie da si� porówna� z cen� mi"o�ci,jak� powinni�my obdarza� ka�dego cz"owieka, który �yje po-�ród nas.To tylko tak na.marginesie.- 93 -Bo czy to si� komu� podoba, czy te� nie, wezwa" Ci� do sie-bie ON.ON, któremu nie wolno si� przeciwstawia�.Pomy�l-my raczej czule o tych, których opu�ci"e�.Razem b�dzieciejaki� czas czeka� na rych"e spotkanie.Nieogarni�t� tajemni-c� pozostanie fakt, kogo ból oczekiwania dotyka� b�dzie wi�-cej [ Pobierz całość w formacie PDF ]

Podstrony