Trylogia Lando Calrissiana.01.Lando Calrissian i Mysloharfa Sharow

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Wszystko trwało zaledwie kilkanaściesekund.- Jak, do diabła, funkcjonuje ten mechanizm, Halo? - zapytał.-Nie sądziłem, żeby cośtakiego było możliwie.zwłaszcza jeżeli chodzi o siłę nacisku na określoną powierzchnięczy ograniczoną wytrzymałość moich kości, które teraz muszą zmagać się ze zwiększonymciężarem i tak dalej.To właśnie dlatego przypuszczałem, że przedtem Vuffi Raa sięzmniejszył.Domyślam się, że było z tym mnóstwo technicznych problemów, ale chybawszystkie zostały rozwiązane.- OCH, NIE BYAO Z TYM %7łADNYCH PROBLEM�W, PROSZ PANA - zaczęła Hala.Landozwrócił uwagę, że zwiększenie jego rozmiarów nie spowodowało najmniejszej zmianytonu ani natężenia głosu.Pomyślał, że Sharowie musieli być znakomitymi inżynierami.- NIECH PAN SI NIE POCZUJE DOTKNITY, ALE JEST PAN JEDYNIE ZORGANIZOWANFORM INFORMACJI.A CZY%7ł MA JAKIEKOLWIEK ZNACZENIE TO, JAK BARDZOINFORMACJA JEST ZCIZNITA? STAROZWIECKIE KSI%7łKI DRUKOWANO KIEDYZ NAGRUBYM PAPIERZE, ZACHOWUJC PODW�JNE ODSTPY MIDZY LINIJKAMI, ALEPRZECIE%7ł ZAWIERANO W NICH TAK SAM INFORMACJ, NIEPRAWDA%7ł?- Usiłujesz mi wmówić, że po prostu zostałem trochę rozciągnięty? - zapytał hazardzista.- Nie jestem pewien, czy podoba mi się taki pomysł.No cóż, chyba wystarczy.Vuffi Raa?101@ Lando Calrissian i Myśloharfa SharówW porządku, nie musisz odpowiadać.Pomóż mi tylko, kiedy ją zabiorę.Wygląda na to,że jest bardzo duża.Myśloharfa spoczywała na płaskiej górnej powierzchni pylonu.Jeżeli nie brać pod uwagęrozmiarów, wyglądała jak idealna kopia Klucza - i tak samo, jak on, wyprawiała z oczamiCalrissiana dziwne sztuczki.Lando sięgnął po przedmiot i przekonał się, że instrumentdaje się zdjąć bez oporu.Zaczął chować go do kieszeni.- Mistrzu.nie.rób.tego.- Masz rację! Moja kurtka by się rozdarła, kiedy zostałbym zmniejszony, prawda? No,dobrze, Halo, a teraz zmniejsz mnie do poprzednich rozmiarów.Cisza.- Halo? Hej, obiecałaś mnie zmniejszyć! Zabieraj się do roboty! Nie usłyszałodpowiedzi.- Posłuchaj, Halo.Jeżeli nie wykonasz mojego polecenia, wezmę ten odrażający przedmioti.- OCH, BARDZO PANA PRZEPRASZAM.WIDOCZNIE ZN�W SI ZAMYZLIAAM.W MIARJAK UPAYWAJ KOLEJNE TYSICLECIA, ZACZYNA ZDARZA MI SI TO CORAZ CZZCIEJ.ROZUMIEM, %7łE CHCE PAN, ABYM PANA ZMNIEJSZYAA?- Dobrze rozumiesz.Lando zaczął się kurczyć, a Harfa w jego rękach stawała się coraz większa.Kiedy proceszmniejszania dobiegł końca, hazardzista pochylił się i postawił instrument na podłodzeobok Vuffi Raa, po czym wyprostował się i zaplótł ręce na torsie.Myśloharfa sięgała mu niemal do pasa.W najszerszym miejscu mogła mieć jakiś metrśrednicy i jeszcze bardziej przyprawiała o sensacje wzrokowe niż miniaturowy model,którym Lando bawił się na początku wyprawy.- Vuffi Raa, będziesz niósł ją za jeden koniec, dobrze? Halo, jak się można stądwydostać?- WYJZCIE ZNAJDUJE SI ZA KOLUMN, PROSZ PANA.%7łYCZ WIELE SZCZZCIA.- No cóż, ja też życzę tobie wszystkiego najlepszego.Może któregoś dnia będą tuurządzali koncerty.- MAM NADZIEJ, %7łE NIE, PROSZ PANA.LUBI TO MIEJSCE WAAZNIE DLATEGO, %7łEJEST TAKIE CICHE.Za pylonem Lando ujrzał litą ścianę.W jej płaszczyznę wtopiono Klucz.Hazardzista pomyślał, że może to ten sam Klucz, którym już się raz posłużył.Ta budowlalubiła płatać takie figle.Nie wiedział tylko tego, jak się nim posłużyć.Oderwał jedną dłońod Myśloharfy i samymi czubkami palców dotknął jej mniejszego kolegi.Powietrze przeszył błysk i w murze pojawił się otwór.Zaczął się powiększać dziękirozchylaniu się czegoś, co wyglądało jak płatki przysłony archaicznego aparatufotograficznego.Lando i Vuffi Raa wyszli na zewnątrz budowli.I stwierdzili, że znajdują się na zalanej słonecznym blaskiem i tętniącej życiem ulicyTeguta Lusac.ROZDZIAA XIX- Panie policjancie! - Vuffi Raa zwrócił się do pierwszego funkcjonariusza, którego zobaczyłna ulicy.Równocześnie wyciągniętą macką pokazał Calrissiana.- Proszę natychmiastaresztować tego osobnika.Rozkaz gubernatora.Lando zamarł jak sparaliżowany.Nie zdążył odejść nawet trzech kroków od budowliSharów, z której się wyłonili.Obejrzał się przez ramię, ale przekonał się, że otwór, który102@ Lando Calrissian i Myśloharfa Sharówich wypuścił, zniknął, jakby nigdy go nie było.Nie wypuszczając Myśloharfy z objęć,cofnął się krok, a potem drugi i trzeci, aż oparł się plecami o litą ścianę.- Ty podstępny mały.- Dość tego! - przerwał mu policjant.- Nie mogę aresztować człowieka tylko dlatego, żetak każe mi maszyna.Muszę porozumieć się z przełożonymi;Dotknął bocznej płaszczyzny hełmu, chwilę rozmawiał przez komunikator, a pózniej kilkarazy machnął ręką, usiłując rozpędzić tłum gromadzących się gapiów.Lando dał mały krok w bok.Doszedł do wniosku, że chyba nikt nie zwrócił na to uwagi.Dał drugi, a potem trzeci.Jeszcze kilka takich kroków, a znajdzie się za rogiem i będziemógł.- Panie policjancie! - krzyknął Vuffi Raa.- Próbuje uciec.Niech go pan zatrzyma!- Serdeczne dzięki, ty kurduplowaty atomowy szpiclu! Funkcjonariusz wyciągnął blasteri wymierzył lufę w pierś Calrissiana.- No cóż.Po raz pierwszy zdarza mi się widzieć automat, który miałby takie uprawnienia.Nie ruszaj się, ty! - krzyknął, zwracając się do stojącego nieruchomo hazardzisty.- Za chwilę pojawi się jakiś środek transportu, a wówczas udamy się na małą, miłąprzejażdżkę.Gabinet gubernatora wyglądał niemal dokładnie tak samo, jak poprzednio - zwłaszcza żeLando nie widział w nim czarownika Tundów Rokura Gepty.Ponieważ Myśloharfa Sharówspoczywała na blacie kryształowego biurka dostojnika, młody hazardzista zastanawiałsię nad tym, dlaczego magik nie pojawia się, żeby zabrać przedmiot, na którym tak muzależało.Nie musiał zastanawiać się bardzo długo [ Pobierz całość w formacie PDF ]

Podstrony