Warren Tracy Anne Miłosna pułapka 01

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.-Wydała z siebie kolejny rozpacz�liwy pisk, przyciskając pięść do ust.- Strasznie przepraszam.Violet popatrzyła na bałagan - kałużę wody, mokre kwiatyi szczątki ślicznego wazonu, z którego zostało tylko morze bia�łych i niebieskich skorup.Urocze pół twarzy pastereczki zerknę�ło na nią jednym okiem z poszarpanego odłamka.- No cóż, Tino - zaczęła.- To rzeczywiście wielka szkoda.Ale teraz nie ma już co.- Boże miłosierny, a cóż tu się stało? - Do pokoju wmasze�rowała pani Hardwick w sukni z czarnej bombazyny, wykroch�malonej i sztywnej jak rycerska zbroja.Obrzuciła scenę twardym,ponurym spojrzeniem, po czym wbiła je w młodą pokojówkę,której policzki momentalnie przybrały kolor mąki.190- Tina - rzuciła groznie ochmistrzyni.- Czy to twoja spraw�ka? - Wskazała swym kanciastym podbródkiem bałagan na pod�łodze.- Ano, psze pani - pisnęła dziewczyna cichym, nieśmiałymgłosem, nie podnosząc wzroku.Ochmistrzyni spojrzała na dwoje świadków.- Wasza Książęca Mość.Milordzie.Bardzo mi przykro, żeten nieszczęsny incydent zakłócił państwu spokój.Ale już tu je�stem i podejmę odpowiednie kroki, by załatwić tę sprawę jak na�leży.- Pani Hardwick, Tina wyjaśniła, co się stało powiedziałaViolet.Sama czuła się jak uczennica przyłapana na występku.-Najwyrazniej był to wypadek.Dziewczyna potknęła się o dywan.Może powinno się obejrzeć, czyjego brzegi nie są zniszczone, byzapobiec temu na przyszłość.Pani Hardwick spojrzała na nią z góry i przytaknęła słabymskinieniem głowy.- Właśnie mówiłam Tinie, kiedy pani przyszła ciągnęłaViolet - że powinna pójść po zmywak i szczotkę, by posprzątaćten bałagan.- O, posprząta, i owszem, a potem sobie pójdzie.Tina wydała z siebie żałosny lament, objęła się rękami w talii.Dwie grube łzy potoczyły się po jej bladych policzkach.- Nie, psze pani.Błagam.- Ani słowa, moja panno - zbeształa ją ochmistrzyni.- Pani Hardwick, doprawdy nie wydaje mi się.- Wasza Książęca Mość nie musi sobie więcej zaprzątać gło�wy tą sprawą.Wszystko zostanie załatwione.- Starsza kobietasplotła ręce, najwyrazniej czekając, aż Tina wyjdzie.Violet się zawahała.- Cóż, chyba.zapewne.Ale co pani miała na myśli? Mó�wiąc, że sobie pójdzie.- Dokładnie to, co powiedziałam.Dziewczyna zostanie od�prawiona.191Tina na nowo zaniosła się płaczem, łzy popłynęły strumie�niem.- Odprawiona? - powtórzyła Violet.- Ależ to nie jest ko�nieczne.To był zwykły wypadek, nie stała się żadna wielka szko�da.To tylko stłuczony wazon.Pani Hardwick wyprostowała swoje wysokie ciało.- Ten wazon należał w przeszłości do drugiej księżnej Raeburn,praprababki Jego Książęcej Mości.Przywiozła go ze sobą z Au�strii, gdy poślubiła księcia.Nie ma takiego drugiego.Jego Ksią�żęca Mość będzie mocno niezadowolony, kiedy się dowie o takdotkliwej stracie.Violet zerknęła na Kita, ale widząc wyraz jego twarzy, zrozu�miała, że nie będzie miała z niego pożytku.Wyglądał niemal taksamo skrępowany jak ona.Och, jakże nienawidziła kłótni i kon�frontacji.Spojrzała w oczy starszej kobiety i zebrała wszystkie siły, bysię nie ugiąć.- Cóż, nawet jeśli, to dziewczyna nie stłukła go umyślnie.Przecież musi być inny sposób, by mogła to zrekompensować.Może drobna obniżka uposażenia, dopóki nie.- Proszę wybaczyć, Wasza Książęca Mość- odparła ochmi�strzyni z fałszywą słodyczą.-Ale choćby ta poślednia służąca haro�wała całe życie, nie zdoła spłacić nawet ułamka wartości tego wazo�nu.Pozwolę sobie zasugerować, by Wasza Książęca Mość wróciła dotego, czym się zajmowała, nim stała się ta szkoda, i nie kłopotała sięwięcej.Ostatecznie to ja jestem ochmistrzynią, i to należy do moichkompetencji.Naprawdę nie ma powodu, by Wasza Książęca Mośćangażowała się w sprawy dyscyplinarne dotyczące służby [ Pobierz całość w formacie PDF ]

Podstrony