berent wacław Żywe kamienie (2)

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Ledwie odeszli od niego, a rycerz spos�pnia� coS bardzo.Pod oddech ci�ki, jakby kamie�jaki toczy� mu si� w piersiach i opada� nagle, pod westchnienie g�uche. Nie t�sknij�e, panie, tak strasznie, na Boga! Od was to mam - mruknie t�skliwiec ponury.Ale goliard, który pilnie baczy� na jego zachowanie si� przed �ydem i lekarzem, odzyska�by�o tymczasem utracon� pewnoS� klerka.Poci�ga znów wisiory kaptura. Md�e mamy serce dla �a�oSników.A i lekarz prawdziwie powiada�, �e t�skliwiec tylko si�zn�dznia przed �yciem.Okpi go, wyszydzi i pogn�bi ka�da chytroS� zimna.I odepchniewreszcie precz �ycie nawet samo. O kim�e ty to mówisz?! - A� si� w zdziwieniu rycerz na miejscu zatrzyma�.- O mnie czyo sobie to powiadasz? Nie �yjesz�e ty sam, cz�ecze, zarojeniami tylko? Czy� nie wyszydzawas za to powszechnoS� ca�a? My po zarojenia nasze garSci� w �ycie nie si�gamy.Ani si�ga� nie uczymy - jak to czyni��onglerzy, którzy lubi� �y� w zgodzie z powszechnoSci�. Wol� ja po stokro� gor�ce s�owo �onglerów, które w �ycie wiedzie! Wierz��, panie! JesteS wszak sam z nich ca�y: z �onglerów ducha.A wielu dziS takich naSwiecie.Chcia� by� obruszy� si� na to rycerz, ale spojrzawszy na goliarda, machn�� tylko r�k� wzgar-dliwie. Bli�si nam przedsi� b�d� zawsze ci, którzy z nami naszym sercem �yj� - a nie klerki, niepoety. Doznaj� tego w �yciu swym.I poszli dalej w milczeniu.T�skliwcowi ka�da, by najdrobniejsza, gorycz chwili a niepewnoS� siebie samego zwracaniechybnie mySli ku kobiecie.Wróci�a tedy na niego ta fala t�sknoty i obj�a ca�kiem.A� goz tego ot�pienia goliard poci�ganiem za p�aszcz cuci� musia�. Panie, panie! - nagli� go szeptem - nie krewny, to twój czasami: tamten, po drugiej stronieulicy? Cz�ek, widz�, zasobny. Chyba nie - odrzek� jak ze snu, nie obejrzawszy si� nawet uwa�nie za przechodniem onym. Chyba!.- podrzexnia� goliard, wielce podra�niony nagle t� niedok�adnoSci�.- Chyba.No,tak czy nie: koniec ko�ców?!A spojrzawszy na jego twarz markotn�, na ten m�t rozt�sknionego wejrzenia w pró�ni�, wpad�oto goliard w ostatni� ju� pasj�: Po�knij, panie, z miejsca wszystko ziele, jakie ci da� lekarz, i przesta� ju� raz mySle� o ko-biecie.Lecz on w nag�ym nap�ywie gniewu do g�owy: Powiadaj, co ludzie o niej mówi�! - warknie g�ucho.Goliard wzrusza� ramionami. W �onglerowych opowieSciach lubowa�a si� niegdyS pani - wieo tym miasto ca�e. I.? My, igrce, pa� Swi�tych nie przysparzamy KoScio�owi Bo�emu.32Jak w ciemi� uderzony opuSci� rycerz g�ow�, tym najbardziej dociSni�ty, �e przed samym sob�upokorze�.Wbi�y mu si� oczy w ziemi�.Po chwili te oczy smutne zapatrzy�y si� jakoS niesamowicie, zaS twarz, dotychczas w gnie-wie czerwona, sta�a si� nagle szara jak ten mur. Co z tob�, panie?! Nic to! Nic to! - odpycha go od si� jak to z�o, by nie nast�powa�o na dusz�.- Zwidzia�o misi� ju� po raz drugi dzisiaj. Co takiego, na Boga?! Czerwona r�kawica króla.Tu ju� goliard przerazi� si� zupe�nie tym ponurym zwidem ostatniego prawa na ziemi.I za-krz�tawszy si� gor�czkowo, odci�ga� go czym pr�dzej na rynek mi�dzy ludzi; bo w t�umie,powiada�, trac� moc wszelk� - nie tylko duch cz�eczy, ale i duchy zaSwiata: wszelkie zmory,zwidzenia i przeczucia.Na rynku wreszcie, rychlej nixli w ulic pustce, odszuka� si� da jakikrewny lub powinowaty, za którym wszak ogl�daj� si� wci�� po mieScie.Oto idzie wraz naprzeciw nich pan bardzo pysznie przystrojony, o tuszy i minie wielce po-t�nej; mieszek jak wór kolebie mu si� u pasa.Gdyby� to by� krewny jaki!Przytakuje rycerz tym razem.Istotnie familiant to jego bliski, konia mu nawet winien od daw-na, ale prosi� go o nic nie b�dzie. Rycerzem b��dnym dawniej by� i osiad� - powiada z po-gard� dla niego.- I oto jak uty� w dostatkach! Na có� by nam, panie, przyda� si� tu chudopacho�ek jaki? Nie chc� go zna�!Goliard machn�� r�k� w zniech�ceniu ostatnim. Widz�, my w tym mieScie po�yczki nie znaj-dziemy wcale!Wydostali si� niebawem w ludu zgie�kliwoS� odpustow� i Spiewne obwo�ywania si� kupców.Najwi�cej jednak gwaru i Scisku rozbrz�cza si� w d�ugim ulu sukiennic.Tu jakbyS w t�cz� wst�pi�: mru�� si� powieki przed kramów barwistoSci� i wesel� oczy [ Pobierz całość w formacie PDF ]

Podstrony