Bialolecka Ewa Tkacz Iluzji (2)

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Sam usiadł z boku, krzyżując nogi.Przez parę minut nic się nie działo,szczur zachowywał się jak szczur, czyli węszył, drapał się tylną łapą za uchemi próbował zjeść kokardkę.Winograd siedział skupiony, nieruchomy jak posąg.Gdyby nie surowy zakaz, by nie przeszkadzać podczas godzin chwały , zaczęli-byśmy go wyśmiewać.Wtem jednak szczur zainteresował się rysikiem.Wziął gow chwytne łapki i z mozołem zaczął stawiać niezdarne lecz czytelne znaki na pa-pierze.Z zapartym tchem i wytrzeszczonymi oczami czytaliśmy: DAJCIE SERA,WY GAUPKI BEZ OGON�W.Wybuchnęliśmy nieopanowanym śmiechem.Szczur się spłoszył i nie dał jużnamówić do dalszych popisów.Tak więc godzina Winograda trwała zaledwiedziesięć minut, ale i tak uznaliśmy ją za najbardziej udaną.Szczur został uhonoro-wany serem, a Winograd otrzymał zaproszenie na wieczór w winiarni ze starszymimagami.* * *Swobodny dostęp do zasobów bibliotecznych, jaki nam wkrótce zapewnił Ko-wal, zaowocował przedziwnymi i dramatycznymi wydarzeniami.Zaczęło się w moim przypadku od tropienia smoków , czyli od tego, że dawałem upustswej pasji, wyszukując wszystko, co się dało znalezć na temat tych stworzeń.Ry-łem jak kret w stosach rycin, starych pamiętników, jeszcze starszych rękopisówi nowoczesnych druków.Poszukiwałem najdrobniejszych wzmianek i odkryłemcoś dziwnego.Historia pisana rozpoczynała się ni stąd, ni zowąd od relacji o star-ciach między przybyszami z wysp a rdzenną ludnością wybrzeża i przemieszaniasię ras, jakie nastąpiło wkrótce potem.A przecież wiele działo się jeszcze przed-tem.Doskonale o tym wiedziałem.Smocze Wyspy nie były jedynie tymczasowąprzystanią dla uchodzców zza morza.Budowano tam miasta, pisano książki, pro-wadzono rejestry i kalendarze.Gdzie to wszystko się podziało? Niemożliwe, byna kontynencie nie ocalało nic z tej spuścizny.Dziedzictwo po przodkach nie mo-gło ograniczać się jedynie do tych trzystu tomów pozostawionych na Jaszczurze.Przypomniało mi to o rękopisach przywiezionych z Archipelagu.Zapragną-łem je przejrzeć jeszcze raz.Może tutaj uda mi się je odczytać? A może żółwiejuż to zrobiły? Ku memu bezbrzeżnemu zdumieniu, bibliotekarz nic nie wiedziało tych tomach.Spytałem następnego.To samo.Zdążyłem zmęczyć doszczętniewszystkich Strażników z trzech zmian i dotarłem do samego Mistrza, zanim spo-kojne żółwie miały mnie już dość.Zostałem dość stanowczo wyproszony z bi-blioteki (a właściwie wyprowadzony za kark i postraszony biciem, jak za czasówGladiatora).Wszystko wskazywało na to, że bezcenne woluminy z Jaszczura zgi-217nęły bezpowrotnie.Zwierzyłem się ze swych zmartwień najbliższym przyjaciołom.Zdradziłemtajemnicę jaskiń na Jaszczurze, odebrawszy od nich przysięgę, której siła wzmoc-niona została przemieszaniem krwi z nakłutych igłą palców, że będą milczeć.Wia-domość o księgozbiorze starożytnego maga zrobiła na nich wielkie wrażenie. Skoro je dostarczyłeś, gdzieś muszą być stwierdził rozsądnie Koniec,myśląc o trzech zaginionych tomach. %7łółwiom nic nie ginie, bo o wszyst-kim pamiętają.Jeśli niczego się nie dowiedziałeś, to znaczy, że faktycznie nic niewiedzą. Albo kłamią zasugerował Nocny Zpiewak. Kto wie, co było w tychksiążkach.Może je spalili. Nie daliby rady.Stworzyciel je dzagęściłt i tylko Stworzyciel mógłby jezniszczyć.Poza tym, czy widziałeś kiedy maga, który zniszczył jakąkolwiekksiążkę? Nie przyznał Nocny Zpiewak. Może raz dodał, przekazując mi obraz Promienia w dawnej postaci.Po naszej naradzie Strażników Słów dręczyło już pięciu żądnych wiedzy mło-dzieńców, bo nawet Myszka zdobył się na śmiałość, by zadawać kłopotliwe py-tania.Nie zdołałem odszukać Wędrowca, który dostarczył mnie do Zamku, leczodnalazłem Mówcę egzaminatora.Na pytanie, co się stało z rękopisami, wyja-śnił uprzejmie: Zostały przekazane Mistrzowi Strażników Słów. Na pewno? wyrwało mi się z powątpiewaniem.Mówca rozgniewał się. Młody człowieku, brak ci dobrych manier.Idz do bibliotekarzy i nie zajmujmi cennego czasu.Koło się zamknęło. Czy ty zdajesz sobie sprawę, co chcesz osiągnąć? -złościł się Nocny Zpie-wak. Znalezć trzy książki w Zamku, który ma dwa tysiące sześćset osiemdzie-siąt dwie piki powierzchni.Przemnóż to przez piętra i pojemność głównych wież.Posiwiejesz, zanim coś odszukasz, nawet jeśli nikt nie będzie ci przeszkadzał.Narozum ci padło?Machnąłem na niego gniewnie ręką. Nie chodzi tylko o te trzy tomy.Pożeracz Chmur i Jagoda znalezli podziemnymagazyn wypełniony pustymi półkami.A na nich gdzieniegdzie porzucone reszt-ki pergaminów.Jeśli to nie była kiedyś biblioteka, dużo większa od księgozbioruzmarłego Strażnika, to zjem szczura. Zjedz swoje buty! oburzył się Winograd. W grę wchodzi parę tysięcy tomów.Wszystko, co wywieziono z Jaszczuraz początkiem ery Rozproszenia.Z pewnością ocalała z tego przynajmniej część.218d %7łółwiet już wtedy były stuknięte, jeśli chodzi o księgi.Tego musi być dużo ciągnąłem. A wiecie, co to znaczy?Winograd, który odczytywał wypisywane przeze mnie znaki, spojrzał po ko-legach z błyskiem zrozumienia w oku. To znaczy, drodzy spiskowcy. powiedział i zawiesił głos że mamyszukać dużego pomieszczenia pełnego staroci. Albo paru niniejszych dodał Myszka cały zaczerwieniony z podniece-nia. Matko Zwiata! Tyle książek.Ale dlaczego ktoś miałby to chować przedinnymi?To pytanie zadawaliśmy sobie wszyscy. Kamyk ma rację powiedział Koniec. Dość duża sala w ustronnymmiejscu.Raczej nie uczęszczana i pewnie znana zaledwie kilku ludziom.Zpie-wak.? Co ty sobie wyobrażasz, że ja znam tę chałupę na pamięć? żachnął sięNocny Zpiewak. Tak! powiedzieli zgodnym chórem Myszka i Winograd.* * *Nocny Zpiewak już od dawna z upodobaniem rysował i gromadził plany Zam-ku.Od tych kreślonych jeszcze niewprawną ręką dziecka aż do najnowszych, wy-pieszczonych rzutów poziomych i pionowych.Z dołączonymi pełnymi opisamii wymiarami.Wyciągnął te papiery z szafy i zaczęliśmy mozolne analizy.Od razumożna było wykluczyć pomieszczenia dla służby i stajnie.To samo dotyczyło salpołożonych blisko kuchni i łazni, ze względu na wilgoć. Jeśli ten zbiór został zakonserwowany jak tamten z Jaszczura, to może byćnawet zatopiony w gnojówce -zauważył Nocny Zpiewak z ironią. Nie znasz Strażników? To maniacy.Zpią na książkach jak stare smoki naswych kolekcjach [ Pobierz całość w formacie PDF ]

Podstrony