Jordan Robert Oko swiata cz 1

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Domelodii przyłączył się flet �oma i Rand ruszył na spotkanie ciemnowłosej dziewczyny,218która odrzuciła głowę w tył i śmiała się, gdy obchodził ją dookoła i oddawał mężczyz-nie tańczącemu obok.Gdy tańczył z kolejną partnerką, jedną z pokojówek ubraną w trzepoczący fartuszek,Rand zauważył, że wszyscy w izbie się śmieją.Nie śmiał się tylko człowiek siedzący przykominku, całą jego twarz, od skroni po szczękę, przecinała blizna, wykrzywiająca nosai wyginająca kącik ust.Mężczyzna napotkał jego wzrok, Rand odwrócił się zmiesza-ny, widząc grymas na jego twarzy.Może ten człowiek nie mógł się uśmiechać z powo-du blizny.Złapał kolejną partnerkę i puścił ją w wir, potem przeszedł do następnej.Tańczyłjeszcze z trzema kobietami w takt coraz to szybszej muzyki, aby wreszcie w ostat-nim pochodzie, podczas którego szeregi zupełnie się przemieszały, by powrócić do tejpierwszej, ciemnowłosej dziewczyny.Dziewczyna nie przestawała się śmiać i znowumrugnęła do niego.Mężczyzna z blizną patrzył na niego spode łba.Rand pomylił krok i poczuł, że się ru-mieni.Nie chciał zawstydzać tego człowieka, naprawdę nie chciał się w niego wgapiać.Odwrócił się do następnej partnerki i zapomniał o nim.A następną kobietą, jaka znala-zła się w jego ramionach, okazała się Nynaeve.Natychmiast pomylił krok i potknął o własne nogi, omal jej nie depcząc.Wiedzącatańczyła z gracją, nadrabiała tym jego niezręczność i przez cały czas się uśmiechała. Myślałam, że jesteś lepszym tancerzem zaśmiała się, kiedy zmienili partnerów.Ledwie zdążył się opanować, a już tańczył z kim innym, tym razem spotkał Moira-ine.Jeżeli niezgrabnie tańczył z Wiedzącą, to było to niczym w porównaniu z tym, coodczuwał w obecności Aes Sedai.Moiraine gładko sunęła po podłodze, wirując fałda-mi sukni, natomiast on dwukrotnie omal się nie przewrócił.Uśmiechnęła się do nie-go współczująco, co było jeszcze gorsze niż ewentualna pomoc.Z ulgą przeszedł do na-stępnej partnerki, mimo iż była to Egwene.Dopiero teraz odzyskał równowagę.W końcu tańczył z nią od wielu lat.Nadal mia-ła rozpuszczone włosy, ale związała je z tyłu czerwoną wstążką. Pewnie nie może zdecydować, czy zadowolić Moiraine, czy Nynaeve pomyślałz przekąsem.Rozchyliła usta, jakby chciała coś powiedzieć, ale nie zrobiła tego, a on nie chciał byćpierwszym, który się odezwie.Nie po tym, jak uniemożliwiła mu wcześniejsze próbyw pokoju jadalnym.Wpatrywali się w siebie dość ponuro i rozłączyli bez słowa.Kiedy taniec wreszcie się skończył, chętnie usiadł z powrotem na ławce.Mat po-śpiesznie włączył się w następny, Perrin zaś osunął na ławkę obok Randa. Widziałeś ją? zaczął natychmiast go pytać. Widziałeś? Którą? spytał Rand. Wiedzącą czy panią Alys? Tańczyłem z obydwiema. Z Aes.z panią Alys też? krzyknął Perrin. Ja tańczyłem z Nynaeve.Nawetnie wiedziałem, że ona to potrafi.U nas nigdy tego nie robiła.219 Ciekawe, co by powiedział Krąg Kobiet na widok tańczącej Wiedzącej? zadu-mał się Rand. Może ich się boi.Po jakimś czasie muzyka, oklaski i śpiewy stały się zbyt głośne, aby można było roz-mawiać.Kiedy tancerze okrążali izbę, Rand i Perrin klaskali wraz z innymi.Rand za-uważył, że mężczyzna z blizną nadal wpatruje się w niego.Miał prawo być drażliwyz powodu takiej blizny, ale chłopiec zupełnie nie wiedział, co może teraz zrobić, abyjeszcze nie pogorszyć sprawy.Skupił się na muzyce i unikał patrzenia w jego stronę.Tańce i śpiewy przeciągnęły się do póznej nocy.Posługaczki przypomniały sobiewreszcie o swych obowiązkach, Rand z radością wchłonął odrobinę gorącego gulaszui chleba.Wszyscy jedli tam, gdzie akurat siedzieli lub stali.Rand zatańczył jeszcze trzy-krotnie, a gdy trafiał na Nynaeve czy Moiraine, jego kroki były już znacznie pewniej-sze.Tym razem pochwaliły go za dobry taniec, co spowodowało, że zaczął się dla od-miany jąkać.Tańczył również z Egwene.Patrzyła na niego ciemnymi oczami, przez całyczas wyraznie miała ochotę coś powiedzieć, ale nie wymówiła ani słowa.On równieżmilczał, z pewnością jednak nie patrzył na nią spode łba, o czym zapewnił go Mat, gdyusiadł znowu na ławie.Mniej więcej o północy Moiraine wyszła z izby.Egwene, rzuciwszy jedno spłoszo-ne spojrzenie w stronę Nynaeve, pośpieszyła za nią [ Pobierz całość w formacie PDF ]

Podstrony