|
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Boginią została także jego córka, Hel, pani mrocznego Niflheimu, oraz syn, Uli Łucznik, spłodzony z żoną Thora.Za boga uchodzi też tajemniczy olbrzym Mimir, od początku czasów opowiadający się po stronie Asów, przez co został zakładnikiem w Wanaheimie po wojnie Asów z Wanarni.Później naraził się bogom i ścięli mu głowę, nadali jej jednak wieczne życie i pozwolili zachować mądrość, by Odyn mógł korzystać z jej rad.Istnieją jeszcze inni synowie i córki bogów, ci wszakże nie posiadają ani władzy, ani pozycji lub też są zwykłymi ludźmi, jak Skjóld, syn Odyna, założyciel sławnej duńskiej dynastii Skjóldungów.II.OLBRZYMY,BOGOWIEI KRASNOLUDYOPOWIEŚCI Z PRAWIEKÓW I ERY ZŁOTEJO POTOPIE W PRAWIEKU(wg: Yafthr.35; Gylfag.7)Działo się to jeszcze nim powstali ludzie, nawet wcześniej, nim krasnoludy ujrzały nieskończone korytarze Svartalfheimu.Trzej synowie Bura wzięli się za tworzenie Aldy z ciała Ymira.Jego krwią postanowili zalać nisko położone połacie Midgardu, by utworzyć morza.Cóż jednak się stało? Posoka wielkoluda buchnęła z siłą stu wulkanów i rozlała się szeroką falą po całym świecie.Ocean wystąpił z brzegów, by pochłonąć każdy skrawek suchego lądu.W owych czasach ziemię zamieszkiwały jedynie olbrzymy, pochodzące od trojga potomków Ymira.I to właśnie one zostały wytracone zalewem krwi własnego dziada.Stąd też owe wielkoludy nazywa się Pierwszym Pokoleniem Olbrzymów.Z tamtych czasów zachowało się bardzo mało opowieści, toteż znamy tylko kilka imion żyjących wtedy Thursów.Oprócz dwóch synów i córki Ymira, przekazy wspominają o Bólthornie i jego córce, Bestii (porwanej przez Bura, matce Odyna, Wilego i We) oraz o synu Thrudgelmira, Bergelmirze (Mruczącym jak Niedźwiedź) i jego nieznanej z imienia żonie.Widząc zbliżającą się falę, mądry Bergelmir nie postąpił jak reszta jego krewniaków, nie uciekał ku górom ani nie chował po jaskiniach.Wraz z żoną wsiadł do swego ludru, czyli statku zbudowanego z szuflady na mąkę, i stanął u steru.Przez wiele dni fale miotały łodzią, aż zaniosły ją ku krańcom świata i osadziły na samotnej skale.Woda poczęła opadać, w końcu cofnęła się do dawnych granic, odsłaniając zniszczone lądy.Bergelmir rozejrzał się po okolicy — surowej, górzystej, ale wprost wymarzonej dla Thursów —jej niedostępne granie skutecznie broniły przed wodą i gniewem potomków Bura.Postanowił zająć tę ziemię, a potem przekazać potomkom.Od Bergelmira i jego żony pochodzi Drugie Pokolenie Olbrzymów.Thursy rozeszły się po całym Jótunnheimie, dotarły do Hrimthurshei-mu, potem dopłynęły do Muspellheimu, a nawet wdarły się w paru miejscach do Midgardu.Wszystkie ziemie, gdzie się osiedliły, nazywamy Utgardem.Od czasów potopu olbrzymy są nieprzejednanymi wrogami bogów, ich właśnie, całkiem słusznie, obciążając za wygubienie swych krewniaków z Pierwszego Pokolenia.Gdyby nie potop, cała ziemia zamieszka-na by była przez wszechmocne wielkoludy.A tak muszą kryć się przed boskimi i ludzkimi czarami.O TYM, JAK ASOWIE Z WANAMI WALCZYLI(wg: Yóluspa 21-24; Vafi.hr.38-39; Lokas.34)Na niebiańskich błoniach istniały dwie twierdze: starszy, bogatszy potężniejszy Wanaheim oraz dopiero co wzniesiony Asgard.Wanowit kosym okiem patrzyli na Asów, widząc w nich jedynie dzikich przybyszów, zaś Asowie łakomie spozierali w kierunku warowni Wanów.Marzyli o zawładnięciu legendarnymi bogactwami starego grodu.W końcu Odyn postanowił zebrać Asów na wiecu, thingu.Kiedy zapełniły się wszystkie miejsca Wielkiego Zgromadzenia, władca Asów zabrał głos.— Spójrzcie ku zachodowi! Tam jaśnieje w swej pysze twierdza bogaczy.A czyż my jesteśmy gorsi, byśmy musieli cierpieć na niedostatek złota i drogich kamieni? Nie, nie jesteśmy gorsi! To nam się należ; złote pierścienie, bo to my wznieśliśmy świat i stworzyliśmy żywe istot)Kilku zapalczywych Asów poderwało się z miejsc i gorąco poparł Odyna
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
zanotowane.pldoc.pisz.plpdf.pisz.plhanula1950.keep.pl
|