Pratchett Terry Mort

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
. Mylisz się.Jego.Mort popatrzył na sadzone jajka.Spoglądały na niego z kałuży tłuszczu.Albert sły-szał o zasadach zdrowego żywienia, ale postanowił się nimi nie przejmować. Czy mówimy o tej samej osobie? spytał w końcu. Wysoki, nosi się na czar-no, trochę.no, chudy. Adoptowana wyjaśnił łagodnie Albert. To długa historia.Dzwonek brzęknął mu nad głową..która będzie musiała poczekać.Chce cię widzieć w swojej pracowni.Na twoimmiejscu bym się pospieszył.Nie lubi czekać.To chyba zrozumiałe.Po schodach i pierw-sze drzwi na lewo.Na pewno trafisz. Na drzwiach jest czaszka i kości? Mort odsunął krzesło. One są na wszystkich drzwiach westchnął Albert. To taki kaprys.Nic waż-nego z tego nie wynika.Pozostawiwszy śniadanie, by krzepło w spokoju, Mort wbiegł po schodach, ruszył21korytarzem i stanął przed pierwszymi drzwiami.Podniósł dłoń, żeby zapukać.WEJZ.Gałka przekręciła się sama.Drzwi uchyliły się do wnętrza.Zmierć siedział za biurkiem i z uwagą przeglądał księgę w skórzanej oprawie, więk-szą niemalże niż samo biurko.Podniósł głowę, kiedy wszedł Mort, kościstym palcem za-znaczając miejsce, gdzie czytał.Uśmiechnął się.Nie miał właściwie wyboru.ACH, zaczął i urwał.Potem podrapał się w podbródek, z dzwiękiem jakby ktoś przeciągnął paznokciempo grzebieniu.KIM JESTEZ, CHAOPCZE? Mort, proszę pana odparł Mort. Pański terminator.Pamięta pan?Zmierć przyglądał mu się przez chwilę.A potem błękitne punkciki oczu znowu skie-rowały się na księgę.A TAK, powiedział.MORT.NO C�%7ł, M�J CHAOPCZE, CZY SZCZERZE PRA-GNIESZ POZNA NAJGABSZE TAJEMNICE CZASU I PRZESTRZENI? Owszem, proszę pana.Tak sądzę.DOBRZE.STAJNIA JEST NA TYAACH.AOPATA WISI ZARAZ PRZY WEJZCIU.Opuścił głowę.Podniósł głowę.Mort nawet nie drgnął.CZY JAKIMZ CUDEM NIE ZDOAAAEZ POJ MOICH SA�W? Nie do końca, proszę pana.GN�J, M�J CHAOPCZE.ALBERT MA W OGRODZIE STOS KOMPOSTU.PRZY-PUSZCZAM, %7łE GDZIEZ W GOSPODARSTWIE ZNAJDZIESZ TACZKI.BIERZ SIDO ROBOTY.Mort smętnie pokiwał głową. Tak, proszę pana.Rozumiem, proszę pana.Proszę pana?SAUCHAM. Nie bardzo pojmuję, jaki to ma związek z tajemnicami czasu i przestrzeni.Zmierć nie podniósł głowy znad księgi.TO DLATEGO, rzekł, PRZYBYAEZ TU PO NAUK.* * *To znany fakt, że chociaż Zmierć Zwiata Dysku jest, według własnych słów, ANTRO-POMORFICZN PERSONIFIKACJ, już dawno zrezygnował z używania tradycyj-nych, szkieletowych wierzchowców.Zbyt często musiał się zatrzymywać i mocowaćdrutem różne elementy.Teraz jego konie to rumaki z krwi i kości, najczystszej krwi.I, jak Mort się przekonał, bardzo dobrze karmione.Praca nie dawała szczególnej satysfakcji, ale przynajmniej było ciepło i technikę dałosię opanować bez problemu.Po chwili chłopiec wszedł w rytm i zaczął rozgrywać oso-22bistą, pomiarową grę, którą zajmuje się niemal każdy w podobnych okolicznościach.Policzmy, myślał.Zrobiłem już prawie ćwiartkę, powiedzmy jedną trzecią, więc kiedyskończę tamten kąt przy paśniku, to będzie już ponad połowa, powiedzmy pięć ósmych,czyli jeszcze trzy taczki.Taka zabawa do niczego nie prowadzi, tyle że o wiele łatwiejstanąć wobec przytłaczającego splendoru wszechświata, jeśli jest on podzielony na małekawałeczki.Koń przyglądał mu się ze swojej zagrody.Od czasu do czasu przyjaznie usiłował zjeśćmu włosy.Po chwili Mort zdał sobie sprawę, że obserwuje go ktoś jeszcze.Ta dziewczyna, Ysa-bell, oparła się o zamkniętą dolną połówkę wrót, podpierając dłonią brodę. Jesteś służącym? spytała.Mort wyprostował się. Nie oświadczył. Jestem uczniem. To głupie.Albert mówi, że nie możesz być uczniem.Mort skoncentrował się na przerzucaniu do taczek kolejnych łopat.Jeszcze dwie ło-paty, powiedzmy trzy, jeśli dobrze ubić, a to znaczy jeszcze cztery taczki, no dobrze,niech będzie pięć, a będę już w połowie drogi do [ Pobierz całość w formacie PDF ]

Podstrony