(41) Miernicki Sebastian Pan Samochodzik i ... Operacja Królewiec

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Usiedliśmy na końcu i czekaliśmy.Częśćwidzów cierpliwie czekała siedząc wprost na parkiecie.Gdy pojawili się muzycy i zabrzmiałypierwsze takty, zaczęło schodzić się więcej ludzi.Olbrzym uważnie notował kolejnośćwykonywanych utworów i reakcje młodzieży.Zespół z Morąga grał poprawnie i chociaż nieznam się na muzyce, to dzwięki kompozycji Pink Floyd wyraznie odróżniały się na tlesieczki oferowanej współcześnie w radio.Gdy na sali było już ciemno, do Pawła podszedł Tomek.Paweł skinął głową i obajwyszli, przeciskając się przez gęstniejący tłum licealistów.***Zeszliśmy na parter i skręciliśmy w lewo.Tomek bezbłędnie poprowadził mniemiędzy pracownikami ochrony i zaprowadził wpierw na pierwsze piętro, a potem na strych.Stanęliśmy przed drzwiami pomalowanymi farbą w kolorze ultramaryny.Zamek był solidny,jeszcze poniemiecki, podobnie zawiasy.O wyważeniu takich drzwi nie mogło być mowy.Zkieszeni wyjąłem mój uniwersalny scyzoryk i wybrałem odpowiednio mocne, wąskie ostrze ostożkowym kształcie.Nie wiem, do czego miało służyć według producentów, ale dootwierania niemieckich drzwi nadawało się idealnie.Drzwi nawet nie skrzypnęły.- Dziś wpuściłem trochę WD-40 w zawiasy - pochwalił się Tomek.Wyjąłem moją ołówkową latarkę, dającą silne światło, lecz o bardzo wąskim stożku.Tomek miał tak zwaną czołówkę, ale na razie jej nie zapalał.- Czego właściwie szukamy? - zapytał Tomek.- Dziwnych znaków, niemieckich napisów.- O, tego będzie tu sporo.Na poddaszu liceum panował typowy dla takich miejsc zaduch starości, kurzu itajemnicy.Z dołu dobiegały dzwięki muzyki, a my ostrożnie, by za bardzo nie skrzypiećstarymi deskami podłogi, szukaliśmy.Po kilkudziesięciu minutach obejrzeliśmy już wszystkiekąty, starannie omijając nieliczne okienka, by światła latarek nie zdradziły nas.Sprawdziliśmystertę szmat w kącie, skrzynie, które wyglądały obiecująco, a mieściły w swym wnętrzuczerwone szturmówki.- Poddaję się - jęknął Tomek wycierając twarz z potu.- Sprawdzmy jeszcze raz dokładnie miejsce nad aulą - zaproponowałem.Podłoga strychu nad aulą lekko unosiła się na wysokość trzech schodków.Były tamszyby kominowe i nawet mała kanciapa z miotłami.Przypadkiem promień latarki Tomka padłna poziomą belkę i ujrzałem napis: Tauryd.Musiał to być klucz do skrytki!Obejrzałem dzwigar dokładnie, ale nic tam nie zobaczyłem, żadnej skrytki.- Od góry - zaproponował Tomek.Stanąłem na jego ramionach i spojrzałem na zakurzoną powierzchnię belki.Dmuchnąłem i w powietrze poszybowały wielkie kłęby kurzu.- I co? I co? - jęczał Tomek pod moim ciężarem.Mruknąłem zadowolony.Oto moim oczom ukazał się prostokąt wyciętej w belcedeski.Prawdopodobnie już dawno ktoś dłutem wykonał skrytkę, którą przykrywanoprzygotowaną na wymiar przykrywką.Scyzorykiem lekko podważyłem wieko i już mogłemwyjąć małą piersiówkę.Schowek miał długość około trzydziestu centymetrów i szerokośćdwudziestu, lecz był pusty.- Ale łup - Tomek był zawiedziony.- Stara gorzałka - lekceważąco machnął ręką.- Popatrz, jaka - palcem wskazałem mu godło Panzerdivision Waffen-SS Wiking.Była to stylizowana swastyka zamknięta w kole.- Pamiątka z wojska?- Niech pan otworzy - popędzał mnie Tomek.Odkręciłem zakrętkę, zdjąłem mały kieliszek i ze środka wyjąłem wąską tulejkęzawiniętą w białą ceratę.Ostrożnie odwinąłem ją i zobaczyliśmy pożółkły ze starości pasekpapieru.- Było ich pięćdziesiąt w górze króla, ale Hripsime była jedna.Znajdziesz ją zapółnocną bramą.- odczytałem niemiecki tekst.ROZDZIAA DZIESITYPRZEJAZD POCIGIEM DO OBWODU KALININGRADZKIEGO " CO MARTWIOJCA BARBIE? " LEGENDA O ZWITEJ HRIPSIME " BAZA W FORCIEBRONSARTA " ZLEDZIMY PODEJRZANYCH KIEROWC�W " ZWIEDZAMYKALININGRAD " TAJEMNICE MESSERARosjanie nie zgodzili się na przejazd długiego konwoju samochodów serwisowych,więc transport do obwodu kaliningradzkiego musiał odbyć się koleją.Pan Jerzy z biuraorganizacyjnego uznał, że dla precedensu organizowania rajdu u Rosjan warto poświęcić się.Strona rosyjska oficjalnie popierała przedsięwzięcie, ale urzędnicy nawet najniższych szczeblistarali się udowodnić swoje znaczenie.Sobotę spędziliśmy na rampie towarowejolsztyńskiego dworca.Paweł bez reszty został pochłonięty pracą przy załadunku, na co dałemmu przyzwolenie.Cieszyło mnie, że znalazła się wreszcie niewiasta, która tak przykuła jegouwagę.Tomek za to starał się jak mógł być najbliżej Barbie.Do dziś pamiętam, jak Paweł iTomek po koncercie w liceum śpiewali swoim paniom na ognisku u Olbrzyma.Byli tam takżeKrysek i pan Jerzy.Krysek zajmował się głównie grillowanym mięsem zarówno w faziepieczenia, jak i spożywania.Przy okazji wymieniał z Olbrzymem fachowe uwagi na tematsamochodu Kryska.W końcu przeprosili towarzystwo i zaszyli się w warsztacie Olbrzyma ioglądali silnik dodge a [ Pobierz całość w formacie PDF ]

Podstrony