Alex Kava Dotyk zła

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
. Nie, Ray.Nie jest pan aresztowany odparł wreszcie Nick. Bez nakazu nie możecie mnie tu trzymać w nieskończoność. Skąd pan wie? Oglądam Nowojorskich gliniarzy.Znam swoje prawa.I mam przyjaciela w policji. Naprawdę? Pan ma przyjaciela? Nick ostrzegła go Maggie.Przewrócił oczami i podciągnął rękawy koszuli.Miał zaciśnięte pięści, jego cierpliwośćkończyła się. Ray, napije się pan kawy? Zwieżo zaparzona spytała uprzejmie Maggie.Dobrze ubranykościelny zawahał się, potem przytaknął. Ze śmietanką i dwoma łyżeczkami cukru.Ale z prawdziwą śmietanką, jeśli macie tu taką.I nie lubię tych małych kostek cukru. A może coś pan zje? Nick, mógłbyś zamówić coś dla nas wszystkich w Wanda s Diner.Warknął na nią wściekle, za to Howard wyprostował się wyraznie uszczęśliwiony. Bardzo lubię stek z kurczaka, który tam robią. Nick, zamów panu Howardowi stek z kurczaka. Z puree z ziemniaków i brązowym sosem, nie białym.Lubię też włoski kremowy sos dosałaty. Coś jeszcze? Nick nie ukrywał sarkazmu, miał już tego dość.Howard skulił się nakrześle. Nie, to wszystko. A dla pani, agentko O Dell? Rzucił jej urażone spojrzenie. Kanapka z serem i szynką, proszę.Zresztą sam wiesz. Przesłała mu uśmiech,zadowolona, że jego wzrok złagodniał. Wiem. Miłe wspomnienie natychmiast zostało zastąpione przez złość. Zaraz wracam.Maggie postawiła parujący dzbanek kawy przed Howardem.Czekała, aż kościelny trochę sięwyluzuje.Zapaliła górne światło, które zalało pokój, oślepiając Raya.Kiedy tak smakowałgorącą kawę czubkiem długiego języka, przypominał jej jaszczurkę, która powoli podnosii opuszcza powieki.Przysłuchiwał się przytłumionym dzwiękom dochodzącym z sąsiednichpokoi.Kiedy wiedziała już, że o niej zapomniał, Maggie stanęła za nim i odezwała się: Wie pan, gdzie znajduje się Timmy Hamilton, prawda, Ray?Przestał siorbać.Sprężył się w sobie. Nie wiem.Nie wiem też, skąd wziął się ten telefon w mojej szufladzie.Nigdy go przedtemnie widziałem.Maggie usiadła na wprost Raya.Jego jaszczurcze oczy unikały wzroku agentki, w końcuspoczęły na jej brodzie.Potem zerknęły na piersi, ale czym prędzej przeniosły się w górę, nie takprędko jednak, żeby biała szyja Raya nie zalała się czerwienią. Szeryf Morrelli uważa, że to pan zabił Danny ego Alvereza i Matthew Tannera. Nikogo nie zabiłem. Wierzę panu, Ray.Zdumiał się.Popatrzył jej w oczy, żeby przekonać się, czy go w coś nie wrabia. Naprawdę? Myślę, że to nie pan zabił tych chłopców. No i dobrze, bo to nie ja. Ale myślę też, że wie pan więcej, niż nam pan mówi.Myślę, że pan wie, gdzie jest Timmy.Nie zaprotestował, krążył wzrokiem po pokoju.Jaszczurka szukająca ucieczki.Trzymałgorący kubek obiema rękami.Maggie spostrzegła jego krótkie, ostro zakończone palcez obgryzionymi paznokciami, niektórymi prawie aż do krwi.Nie wyglądały na ręce mężczyzny,który ma obsesję na punkcie czystości. Jeśli nam pan powie, pomożemy panu, Ray.Ale jeśli dowiemy się, że coś pan wiedziałi ukrył pan to przed nami, cóż, może pan spędzić w więzieniu wiele lat, nawet jeśli nikogo pannie zabił.Howard przechylił na bok głowę.Znowu słuchał tego, co działo się za drzwiami, możenasłuchiwał kroków Nicka albo czekał na kogoś, kto mógłby go uratować z opresji. Gdzie jest Timmy, Ray?Uniósł rękę, przyjrzał się swoim palcom i zabrał się do obgryzania tych resztek paznokci,które mu zostały. Ray? Nie wiem, gdzie jest ten dzieciak! krzyknął, z trudem panując na sobą. Jeżdżę czasempickupem po drewno, ale to nie ma nic do rzeczy.Maggie przeciągnęła palcami przez włosy.Kręciło jej się w głowie z niewyspania i głodu.Czyżby zmarnowali kolejne popołudnie? Keller mógł z łatwością podrzucić komórkę w pokojuHowarda.Ale Maggie nie wyobrażała sobie, żeby na plebanii działo się cokolwiek bez wiedzyRaya. Gdzie jezdzi pan po to drewno?Patrzył na nią, wciąż ssąc czubki palców.Starał się pojąć, po co jej takie informacje. Widziałam kominek na plebanii ciągnęła. Jest taki duży, że przez zimę pożera z tonędrewna, zwłaszcza kiedy mróz nadchodzi tak wcześnie. Taa, fakt.A ksiądz Francis lubi& Zamilkł i spuścił wzrok na podłogę. Niech jegodusza spoczywa w pokoju wymamrotał pod nosem i podniósł wzrok. Lubił, żeby było ciepło. Więc gdzie pan jezdzi? Koło rzeki.Kościół ma tam kawałek ziemi.Tam, gdzie jest stary kościół Małgorzaty.Piękny był, a teraz się rozpada.Zbieram pełno wyschniętych gałęzi orzecha i wiązu.Trochędębu.No i mnóstwo tam klonów.Ale orzech pali się najlepiej. Zamilkł i popatrzył przez okno.Maggie spojrzała w tę samą stronę.Słońce wpadało za zaśnieżony horyzont,krwistoczerwone na tle bieli.Zcinanie drewna przypomniało mu o czymś, ale o czym?Tak, Ray Howard wiedział więcej, niż mówił, lecz nawet grozba więzienia ani obietnicadrobiowego steku od Wandy nie skłoniły go do mówienia.Będą musieli go wypuścić.ROZDZIAA SZEZDZIESITY SI�DMYNick odwiesił słuchawkę i siadł na fotelu, trąc oczy, jakby mógł w ten sposób wymazaćzłość.Wiedział, że Maggie wyczuła, jak wielką miał ochotę komuś przyłożyć, może nawetRayowi Howardowi [ Pobierz całość w formacie PDF ]

Podstrony