[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Tylko w twierdzy Masada na zachodnim brzegu Morza Martwego broniło się jeszcze 960 zelotów, wliczając w to kobiety i dzieci.W 72 roku, ostatniej nocy przed szturmem na Masadę oddziałów rzymskich pod wodzą Silwy Flawiusza - zeloci dokonali zbiorowego samobójstwa.Przeżyło tylko pięcioro dzieci i dwie kobiety.Między prokuratorem Poncjuszem Piłatem i Galilejczykami do przelewu krwi nie doszło wcale po raz pierwszy z okazji procesu Jezusa.Piłat już jakiś czas wcześniej urządził galilejskim pielgrzymom w Jerozolimie krwawą łaźnię, oskarżając ich o bunt.„W tym samym czasie przyszli niektórzy i donieśli mu o Galilejczykach, których krew Piłat zmieszał z krwią ich ofiar" (Łk 13, 1).Wystarczyło wtedy tylko pochodzić z Galilei i być otoczonym gronem Galilejczyków, albo należeć do grupy Galilejczyków, której przewodził Galilejczyk, aby uchodzić w Jerozolimie za osobę podejrzaną.W pewnych sytuacjach można było popaść w przysłowiowe tarapaty przez sam fakt posługiwania się galilejskim dialektem.W trakcie wydarzeń towarzyszących procesowi Jezusa, właśnie z powodu posługiwania się dialektem galilejskim przez Piotra dochodzi do sporu pomiędzy dwoma służącymi oraz innymi znajdującymi się tam osobami i Piotrem.W czasie sporu jedna ze służących używa określenia „Galilejczyk" w zupełnie oczywistym sensie oznaczającym „anarchista".Kobieta ta mówi do Piotra: „«I ty byłeś z Galilejczykiem Jezusem…» Po chwili ci, którzy tam stali podeszli i rzekli do Piotra: «Na pewno i ty jesteś jednym z nich, bo i twoja mowa cię zdradza»" (Mt 26, 69 i n.; por.Łk 22, 59: „Na pewno i ten był razem z nim; jest przecież Galilejczykiem.").To jest zresztą słynna scena, gdy Piotr wypiera się Jezusa.„I w tej chwili zapiał kur" (Mt 26, 74; por.Łk 22, 60).[Na marginesie: Ewangelie przeczą sobie na temat tego, ile razy zapiał kur.Według Mateusza Jezus przepowiedział poza trzykrotnym wyparciem się Go przez Piotra jednorazowe pianie koguta (Mt 26, 34), więc kogut zapiał tylko jeden jedyny raz (26, 74).To samo znajdujemy u Łukasza (22, 34 i 22, 60) i u Jana (13, 38 i 18, 27).Według Marka jednak Jezus przepowiedział, że po trzykrotnym wyparciu się kogut zapieje dwukrotnie (Mk 14, 30).Mimo to w relacji Marka kogut też zapiał tylko raz, chociaż Marek wyraźnie zaznacza, że było to powtórne jego pianie (Mk 14, 72).Znajdujemy wprawdzie w niektórych rękopisach (Mk 14, 68) pierwsze pianie koguta, ale miejsce to zostało w tych rękopisach dopiero później uzupełnione, po tym kiedy skrybowie zauważyli, że brakuje jednego piania.Miejsce to jest więc nieautentyczne, podobnie jak pianie.W którym miejscu wypadło autentyczne pierwsze pianie - to rzecz nie do ustalenia.]W czasie całego życia Jezusa cały kraj był istną polityczną beczką prochu.Według Pinchasa Lapidiego od czasu panowania Machabeuszów (ok.165 p.n.e.) do powstania Bar Kochby (132-135 n.e.) doszło do sześćdziesięciu dwóch wojen, które Żydzi podjęli w celu odzyskania niepodległości, z tego sześćdziesiąt jeden wyszło z Galilei.[113]Sytuacja była stale porównywalna do tej, którą Józef Flawiusz - jako żydowski dowódca twierdzy Jotapata biorący udział w wojnie żydowskiej przeciwko Rzymianom, zmuszony poddać im się w 67 roku - opisał już dla czasów około 4 roku p.n.e., a więc dla okresu wyprzedzającego o około dziesięć lat powstanie partii zelotów, następująco: „W owym czasie w całej Judei grasowały bandy rozbójnicze.Gdzie tylko ktoś zdołał zebrać grupę buntowników, obierano go królem…"[114].Już wówczas - jak stwierdza dalej Józef Flawiusz - doszło do powstania przeciwko Rzymowi, a rzymski zarządca w Syrii, Warus (był potem głównodowodzącym w Germanii, w bitwie stoczonej w 9 roku n.e., nazwanej jego imieniem), podążył z Syrii z trzema legionami i czterema szwadronami jazdy, jak też z wszystkimi oddziałami pomocniczymi będącymi aktualnie do dyspozycji, by bronić legionu rzymskiego stacjonującego w Judei.Zdusił powstanie, spustoszył Galileę i Judeę i nakazał ukrzyżować dwa tysiące powstańców.[115]Łańcuch wyroków i skazań nie malał.O prokuratorze Feliksie (lata 51/52 - ok.62) - który według Tacyta był człowiekiem „o duszy niewolnika"[116] - Józef Flawiusz pisze, że „dzień w dzień nakazywał pojmanie wielkiej liczby ludzi i ich krzyżowanie"[117].Zeloci bojkotujący płacenie podatków, członkowie ruchu oporu, ludzie we własnym przeświadczeniu walczący o wolność religijną - wszyscy oni byli przez rzymskie władze okupacyjne pejoratywnie określani mianem „bandytów", „rozbójników" czy „zbrodniarzy".Miano „złoczyńcy" na określenie terrorysty-zeloty weszło również do Nowego Testamentu.„Razem z Nim ukrzyżowali dwóch złoczyńców, jednego po prawej, drugiego po lewej Jego stronie" (Mk 15, 27).Albo u Jana czytamy: „Oni zaś powtórnie zawołali: «Nie tego, lecz Barabasza!» A Barabasz był zbrodniarzem" (18, 40).Pytanie Piłata brzmiało: „Czy Ty jesteś królem żydowskim?" (Mk 15, 2).Również napis na krzyżu, który podawał do publicznej wiadomości rodzaj występku przestępcy, obłożonego karą ukrzyżowania, brzmiał według Marka (15, 26): „Król Żydowski" [ Pobierz całość w formacie PDF ]

  • zanotowane.pl
  • doc.pisz.pl
  • pdf.pisz.pl
  • hanula1950.keep.pl